I.T.P: کاوش ساعی - در راهروی بزرگ سنای آمریکا در واشنگتن، سناتور باربارا سکولکی، سناتور ایالت مریلند به همراه دو مشاور ارشد سنای آمریکا در حال مرور پرونده ای هستند که به درخواست دموکرات های سنای آمریکا به سنا آورده شده است. موضوع پرونده در میان سیاستمداران و اقتصاددانان و طرفداران محیط زیست بسیار جنجال به پا کرده است و موافقان و مخالفان بسیاری دارد.
آمریکا سالهای سال با این قانون و پیاده کردن آن در کشورش مخالفت کرده است. از کمیسیون کیوتو به این سمت، این قانون در جامعه جهانی بارها و بارها، دستخوش تغییر بوده است، اما هر بار ایالات متحده آمریکا از امضای آن سرباز زده است، ولی اکنون سناتورهای آمریکا در زیر فشار طرفداران محیط زیست، و قانون های محدود کننده کشورهای امضا کننده قانون کاهش آلاینده ها و گازهای گلخانه ای، تصمیم گرفتند این توافقنامه را طی لایحه ای در مجلس سنا به تصویب برسانند.
گروههای گوناگونی با تصویب این لایحه مخالف هستند، لایحه ای که دولت آمریکا را وادار می کند با بازبینی در قانون استاندارد آلاینده ها و نظارت و بازرسی واحد های تولیدی مانع تولید گازهای گلخانه ای شود و از گرم شدن زمین و نازک شدن لایه اوزون جلوگیری نماید. اما این لایحه نمی بایست باعث جنجال فراوان شود، در حالیکه اینگونه شده است. اما واقعاً چرا؟
جرج تاون مشاور اقتصادی سنا می گوید، در حالت کنونی که ما در آمریکا و در سطح جهانی حالت بحران و رکود اقتصادی را داریم تصویب این لایحه بر این رکود می افزاید زیرا بر اساس این قانون ما بایستی تولید را کاهش دهیم و برویم به سمت تولید محصولاتی با دوام و ماندگاری بیشتر و در واقع بجای تنوع باید به کیفیت بپردازیم و بقول انگلیسی ها : آنقدر پول دار نشدم که جنس ارزان بخرم.
اما این لایحه چه اهمیتی برای ما و بخصوص صنعت مرغداری ما دارد؟ همانطور که می دانید کشور ما کماکان وابستگی بسیار شدیدی به فروش نفت دارد، تصویب این لایحه بدان معناست که برای تولید و عرضه کالاها دیگر تنوع ملاک نیست، بلکه ماندگاری و کیفیت یا بقولی طول عمر کارکردن یک محصول مهم می شود و بقول قدیمی ها کالاهای تولیدی باید عمری کار کنند. پس در آینده با کاهش تولید در محصولات گوناگون روبرو هستیم و این یعنی، کاهش مصرف سوخت های فسیلی که باعث ازدیاد گازهای گلخانه و گرم شدن زمین می شود. با کاهش استفاده از سوخت های فسیلی بی شک قیمت نفت نیز کاهش می یابد زیرا با اجرای صحیح این لایحه، بدون شک تقاضا برای نفت کمتر از گذشته خواهد شد.
بنابراین در آینده با تصویب این لایحه با افت قیمت نفت در سطح جهانی رو برو خواهیم شد، اما این امر نمی بایست زیاد بر روی صنعت مرغداری تأثیر گذار باشد. اما این بار برعکس بحران قبلی که به دلیل افزایش قیمت نفت بسیاری از کشورهای غربی و مصرف کننده نفت به سمت استفاده از سوخت سبز که از ذرت به دست می آمد رفتند و باعث کاهش ذرت در بازار جهانی و افزایش قیمت آن در سطح جهانی شدند، اینبار کاهش قیمت نفت باعث کمبود ذرت در بازار جهانی خواهد شد. اما چرا و چگونه؟
اشتباه نکنیم، قیمت نفت ربطی به ذرت ندارد، اما در لایحه در دست تصویب سنای آمریکا، دولت آمریکا موظف است حداقل 35 درصد از سوخت ماشین ها و وسایل نقلیه عمومی خود را از منابع تولید سوخت سبز تأمین کند و اگر حتی قیمت بنزین و فرآورده های جانبی آن پایین تر از قیمت سوخت سبز بیاید، شامل این 35 درصد نخواهد شد و دولت می بایست سقف حداقل 35 درصد استفاده از سوخت سبز را حفظ نماید. همچینین دولت می بایست در مدت 5 سال این رقم را به 45 درصد برساند که باید بپذیریم 35 درصد سوخت مصرفی ایالات متحده آمریکا یعنی چه رقم بزرگی و البته چه مقدار ذرت برای تولید سوخت سبز که می تواند جهان را با یک بحران رو در رو کند.
بنابراین و بدون شک با توجه با محدود بودن کشورها و زمین های زیر کشت ذرت در سطح جهانی و با توجه به ذخیره ذرت در کشورهای گوناگون، بایستی منتظر افزایش قیمت ذرت تا یا در سال 2010 و این یعنی زمانی برای ایجاد یک بحران جدید که به نظر می رسد در حال اوج گرفتن است و بایستی چاره ای اندیشید.
البته در صورت تصویب سنای آمریکا این قانون از ابتدای سال 2010 حکم اجرایی می گیرد اما جرج تاون معتقد است، کشورهای دیگر نیز برای کاهش گازهای گلخانه ای خود چاره ای ندارند مگر به دنبال سوخت های سالم همچون سوخت سبز بروند و این یعنی مشتری بیشتر برای ذرت و برای کشور ما یعنی کاهش ذرت برای خوراک ماکیان یا افزایش قیمت ذرت وارداتی در آینده ای فوق العاده نزدیک و صد البته یعنی کاهش بهای نفت و بالا رفتن میزان ذخیره سازی نفت آمریکا.
حال تا ابتدای سال 2010 فرصت چاره اندیشی داریم که چه باید بکنیم، زیرا سونامی باورنکردنی اما قابل پیش بینی قیمت ذرت، در حال شکل گیری دوباره می باشد با این تفاوت که در آن زمان دیگر بخت قیمت مناسب نفت برای تخصیص یارانه به این صنعت را نیز نخواهیم داشت، پس این بار تهدید بسیار جدی تر است.
ولی این طرح تنها در میان مرغداران ایرانی و مسئولان و دست اندر کاران صنعت مرغداری ایران و البته سایر نقاط جهان ایجاد نگرانی نکرده است ( البته در میان مسئولان جدید و آماده خودنمایی امیدواریم بعد از خواندن این مقاله ایجاد کند) ، بلکه در میان مرغداران آمریکایی نیز نگرانی هایی بابت تصویب این لایحه ایجاد شده است. اما دست اندر کاران صنعت مرغداری آمریکا به فکر پشتیبانی از صنعت خود هستند و به همین دلیل سناتورهای آمریکایی برای جلوگیری از ضربه خوردن صنعت قدرتمند مرغداری آمریکا، پس از تصویب این لایحه در حال ارزیابی راهکارهای حمایتی از آنها هستند. باربارا سکولکی، سناتور ایالت مریلند آمریکا ، بیش از پیش بر روی بودجه حمایتی برای دولت آمریکا جهت خرید سوخت سبز از خارج از کشور تأکید داردو آماندا سی یولا، مشاور اقتصادی این سناتور می گوید، صنعت مرغداری ما در دنیا یکی از وزنه های بزرگ اقتصاد ما است. ما نباید باعث از بین رفتن آن بشویم و جایگاه آن را نادیده بگیریم ، ما باید در این حرکت در شطرنج اقتصاد جهانی برنده برنده باشیم. اگر ما مایل هستیم که مردم جهان و البته آمریکایی ها در زمینی پاک و هوایی دل نشین زندگی کنند، باید شرایط اقتصادی آنها را نیز در نظر بگیریم و باعث نابودی آنها نشویم. این دور اندیشی نه تنها برای صنعت مرغداری می باشد بلکه در برگیرنده تمام صنایعی است که از تصویب این قانون دچار رکود یا مشکل می شوند.
بنابراین به غیر از آماده سازی ایران برای مواجه شدن یا این موج بلند و ویران کننده قیمت ذرت که ضربه ایجاد موج آن نواخته شده است باید دعا کنیم تا منطق آمریکایی ها و حس حمایت مسئوالان و متولیان صنعت مرغداری آمریکا از تولیدکنندگانشان به کمک جهان آید تا مبادا بر این بحرانی که در ایران و سایر کشورهای تولید کننده گوشت مرغ وجود دارد دلیل دیگری افزوده نشود.
سنای آمریکا برای اینکه دولت آمریکا را برای اجرای قانون مجاب نماید، اعلام کرده است، که دولت برای تأمین سوخت سبز لازم کشور آمریکا اجازه واردات ذرت یا سوخت سبز از خارج را دارد، و برای این کار بودجه ای نیز اختصاص خواهند داد که این بودجه در راستای حفاظت از محیط زیست می باشد و نماینده ناظر دولت در سنا می گوید: این بودجه به ما کمک می کند که ذرت خود را از کشورهایی همچون برزیل، آرژانتین و حتی هند تأمین کنیم و ذرت داخلی را برای صنعت مرغداری کشور اختصاص دهیم. ما حتی در حال برنامه ریزی برای پیش خرید ذرت این کشورها برای چند سال هستیم و در برخی کشورها در حال بررسی جهت سرمایه گذاری خواهیم بود.
همانطور که از گفته های آمریکایی ها مشخص می شود، آنها نقشه هایی برای بازار ذرت برزیل که بزرگترین منبع تأمین ذرت کشور ماست در سر دارند، پس این بار دنیا نمی ایستد که ما بعد از پیش آمدن واقعه به فکر چاره باشیم. شاید بزرگترین تفاوت ما با آنها، آینده نگری آنها نسبت به ما می باشد.
حال چه به فکر آینده صنعت مرغداری خود باشیم یا نباشیم، قیمت ذرت لاجرم افزایش پیدا خواهد کرد، مگر دو شانس به صنعت ما روی آورد، یکی اینکه دولت آمریکا در پیاده کردن این لایحه کوتاهی کند که در آن صورت از سمت دیگری ضربه خواهیم خود و آن افزایش گازهای گلخانه ای و گرم شدن زمین که در دراز مدت بر کشور ما نیز اثر خواهد گذاشت و یا شانس دوم به ما روی آورد و آن پیدا شدن منبع انرژی پاک و تمیز دیگری که از تهیه سوخت سبز، از ذرت ازران تر و به صرفه تر باشد.
