معاون سرویس بین المللی گسترش کاربرد زیست فناوری کشاورزی (ISAAA) گفت: کشور فیلیپین با کشت ذرت تراریخته از واردکننده بزرگ خوراک دام به صادر کننده این محصول تبدیل شد.
دکتر رندی هوتئا که به همراه مسوولان مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی فیلیپین و مرکز توسعه دانش این کشور، میزبان ضیافت شامی به افتخار هیات علمی اعزامی مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران و انجمن ملی ایمنی زیستی به فیلیپین بود در حاشیه این جلسه در گفت‌و‌گو با خبرنگار فناوری ایسنا با اشاره به تولید ارقام مختلف محصولات تراریخته و تصویب واردات 55 محصول تراریخته به فیلیپین خاطر نشان کرد: کشور فیلیپین به یمن تولید ذرت تراریخته از سال 2011 از واردات این محصول بی نیاز شده است.
وی در خصوص وضعیت تولید محصولات زراعی تراریخته در فیلیپین گفت: کشت تجاری این محصولات از سال 2003 در فیلیپین آغاز شده و به سرعت رشد کرده به طوری که در حال حاضر 700 هزار هکتار از اراضی این کشور به کشت ذرت تراریخته مقاوم به آفات و متحمل به علف کش اختصاص یافته که 70 درصد کل ذرت تولیدی در فیلیپین را تشکیل می دهد. این امر نشان از پذیرش بالای محصولات تراریخته در فیلیپین دارد.
هوتئا تصریح کرد: در حال حاضر علاوه بر ذرت، بادمجان، برنج طلایی، پنبه مقاوم به آفت و پاپایا (خربزه درختی) دیر فاسد شدنی نیز به صورت تراریخته در فیلیپین تولید می شود.
وی در خصوص نگرش مردم و کشاورزان فیلیپین به محصولات تراریخته هم گفت: پذیرش عمومی فعالان بخش کشاورزی و مصرف کنندگان فیلیپینی نسبت به محصولات تراریخته در منطقه آسیای جنوب شرقی تقریبا از همه کشورها بالاتر است که مطمئنا سابقه ده ساله تولید این محصولات که هیچ گونه اثر سوء و ناشناخته و غیر منتظره ای بر جا نگذاشته اند در ایجاد این نگرش مثبت بسیار موثر بوده است. البته مثل همه جای دنیا گروه‌های کوچکی از مخالفان فناوری در فیلیپین هم وجود دارند، ولی مهم این است که فناوری هراسان جایی در سیستم‌های نظارتی و صدور مجوز ندارند و به همین دلیل هم هست که مهندسی ژنتیک کشاورزی در فیلیپین خیلی پیشرفت کرده است.
وی خاطر نشان کرد: در فیلیپین در عین حال نظارت دقیقی بر محصولات تراریخته وجود دارد به طوری که قوانین و سیاست های نظارتی فیلیپین در این خصوص به عنوان مدلی مناسب مورد توجه کشورهای منطقه هم قرار گرفته است. سیاست های دولت فیلیپین هم از زمان مارکوس (دیکتاتور مخلوع فیلیپین) همواره به نفع توسعه زیست فناوری در کشور بوده است.
مزرعه ذرت تراریخته در حومه مانیل
دکتر هوتئا در پاسخ به این سوال که پذیرش بالای جامعه فیلیپین در مقایسه با جوامعی مثل کشورهای اروپایی تا چه حد متاثر از بافت کشاورزی این کشور و وابستگی عمده جمعیت به عایدات کشاورزی است، اظهار داشت: تحلیل خوبی است چون در کشور ما فقر زدایی و امنیت غذایی از اولویت های عمده است و کشارزان همه با توجه به منافع تولید غذا به این روش از آن جانبداری می کنند. تامین غذا با قیمت و کیفیت مناسب، اصلی اساسی برای تمام سیاستمداران است و فیلیپین از هر نوآوری در تولید غذا از جمله در حوزه زیست فناوری و به ویژه استفاده از محصولات تراریخته قویا حکایت می کند.
وی در ادامه با اشاره به تولید ارزقام مختلف محصولات تراریخته مقاوم به آفات و با کیفیت بهینه (برنج طلایی حاوی ویتامین آ) در فیلیپین به ایسنا گفت: تولید این محصولات زمینه ساز خودکفایی بخش کشاورزی در فیلیپین بوده است مثلا برای مثال در زمینه ذرت که فیلیپین به صورت سنتی وارد کننده دائمی آن به منظور استفاده در خوراک دام و طیور بوده است از سال 2011 به بعد به یمن استفاده از فناوری تراریخته کاملا خودکفا شده ایم و این کشور در حال بازاریابی برای صادرات به کشورهایی از قبیل تایوان، کره جنوبی، ژاپن و چین است.
وی خاطر نشان کرد: علاوه بر تولید محصولات تراریخته مجوز واردات بیش از 55 محصول تراریخته به این کشور هم صادر شده به طوری که تقریبا تمام سویا و پنبه وارداتی فیلیپین از ارقام تراریخته هستند.
معاون سرویس بین المللی گسترش کاربردهای زیست فناوری کشاورزی در پایان در پاسخ به این سوال که ISAAA چه کمکی به توسعه کشت محصولات تراریخته در کشورهایی نظیر ایران می کند گفت: ایران نخستین کشور جهان بود که موفق به تولید برنج تراریخته شد ولی به دلایلی که بر ما روشن نیست در این زمینه عقب افتاد. به نظر من ابتدا ایران باید معیارهای نیازهای خود را تشخیص دهد، در آن صورت است که می توانیم با معرفی منابع، در رفع نیاز ایران کمک کننده باشیم. البته ایران خود دانشمندان بزرگی در حوزه زیست فناوری و مهندسی ژنتیک کشاورزی دارد که در سطح جهانی شناخته شده هستند.
هیات اعزامی انجمن ایمنی زیستی و مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران به سرپرستی رییس انجمن ایمنی زیستی و با حضور نمایندگانی از دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی کشور، برخی از رسانه‌ها و بخش خصوصی به مدت یک هفته از مراکز علمی کشور فیلیپین و مراکز بین‌المللی مستقر در این کشور مانند موسسه بین‌المللی تحقیقات برنج بازدید کرده و در زمینه توسعه همکاری‌های علمی تبادل نظر کردند.
دکتر رندی هوتئا که به همراه مسوولان مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی فیلیپین و مرکز توسعه دانش این کشور، میزبان ضیافت شامی به افتخار هیات علمی اعزامی مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران و انجمن ملی ایمنی زیستی به فیلیپین بود در حاشیه این جلسه در گفت‌و‌گو با خبرنگار فناوری ایسنا با اشاره به تولید ارقام مختلف محصولات تراریخته و تصویب واردات 55 محصول تراریخته به فیلیپین خاطر نشان کرد: کشور فیلیپین به یمن تولید ذرت تراریخته از سال 2011 از واردات این محصول بی نیاز شده است.
وی در خصوص وضعیت تولید محصولات زراعی تراریخته در فیلیپین گفت: کشت تجاری این محصولات از سال 2003 در فیلیپین آغاز شده و به سرعت رشد کرده به طوری که در حال حاضر 700 هزار هکتار از اراضی این کشور به کشت ذرت تراریخته مقاوم به آفات و متحمل به علف کش اختصاص یافته که 70 درصد کل ذرت تولیدی در فیلیپین را تشکیل می دهد. این امر نشان از پذیرش بالای محصولات تراریخته در فیلیپین دارد.
هوتئا تصریح کرد: در حال حاضر علاوه بر ذرت، بادمجان، برنج طلایی، پنبه مقاوم به آفت و پاپایا (خربزه درختی) دیر فاسد شدنی نیز به صورت تراریخته در فیلیپین تولید می شود.
وی در خصوص نگرش مردم و کشاورزان فیلیپین به محصولات تراریخته هم گفت: پذیرش عمومی فعالان بخش کشاورزی و مصرف کنندگان فیلیپینی نسبت به محصولات تراریخته در منطقه آسیای جنوب شرقی تقریبا از همه کشورها بالاتر است که مطمئنا سابقه ده ساله تولید این محصولات که هیچ گونه اثر سوء و ناشناخته و غیر منتظره ای بر جا نگذاشته اند در ایجاد این نگرش مثبت بسیار موثر بوده است. البته مثل همه جای دنیا گروه‌های کوچکی از مخالفان فناوری در فیلیپین هم وجود دارند، ولی مهم این است که فناوری هراسان جایی در سیستم‌های نظارتی و صدور مجوز ندارند و به همین دلیل هم هست که مهندسی ژنتیک کشاورزی در فیلیپین خیلی پیشرفت کرده است.
وی خاطر نشان کرد: در فیلیپین در عین حال نظارت دقیقی بر محصولات تراریخته وجود دارد به طوری که قوانین و سیاست های نظارتی فیلیپین در این خصوص به عنوان مدلی مناسب مورد توجه کشورهای منطقه هم قرار گرفته است. سیاست های دولت فیلیپین هم از زمان مارکوس (دیکتاتور مخلوع فیلیپین) همواره به نفع توسعه زیست فناوری در کشور بوده است.
مزرعه ذرت تراریخته در حومه مانیل
دکتر هوتئا در پاسخ به این سوال که پذیرش بالای جامعه فیلیپین در مقایسه با جوامعی مثل کشورهای اروپایی تا چه حد متاثر از بافت کشاورزی این کشور و وابستگی عمده جمعیت به عایدات کشاورزی است، اظهار داشت: تحلیل خوبی است چون در کشور ما فقر زدایی و امنیت غذایی از اولویت های عمده است و کشارزان همه با توجه به منافع تولید غذا به این روش از آن جانبداری می کنند. تامین غذا با قیمت و کیفیت مناسب، اصلی اساسی برای تمام سیاستمداران است و فیلیپین از هر نوآوری در تولید غذا از جمله در حوزه زیست فناوری و به ویژه استفاده از محصولات تراریخته قویا حکایت می کند.
وی در ادامه با اشاره به تولید ارزقام مختلف محصولات تراریخته مقاوم به آفات و با کیفیت بهینه (برنج طلایی حاوی ویتامین آ) در فیلیپین به ایسنا گفت: تولید این محصولات زمینه ساز خودکفایی بخش کشاورزی در فیلیپین بوده است مثلا برای مثال در زمینه ذرت که فیلیپین به صورت سنتی وارد کننده دائمی آن به منظور استفاده در خوراک دام و طیور بوده است از سال 2011 به بعد به یمن استفاده از فناوری تراریخته کاملا خودکفا شده ایم و این کشور در حال بازاریابی برای صادرات به کشورهایی از قبیل تایوان، کره جنوبی، ژاپن و چین است.
وی خاطر نشان کرد: علاوه بر تولید محصولات تراریخته مجوز واردات بیش از 55 محصول تراریخته به این کشور هم صادر شده به طوری که تقریبا تمام سویا و پنبه وارداتی فیلیپین از ارقام تراریخته هستند.
معاون سرویس بین المللی گسترش کاربردهای زیست فناوری کشاورزی در پایان در پاسخ به این سوال که ISAAA چه کمکی به توسعه کشت محصولات تراریخته در کشورهایی نظیر ایران می کند گفت: ایران نخستین کشور جهان بود که موفق به تولید برنج تراریخته شد ولی به دلایلی که بر ما روشن نیست در این زمینه عقب افتاد. به نظر من ابتدا ایران باید معیارهای نیازهای خود را تشخیص دهد، در آن صورت است که می توانیم با معرفی منابع، در رفع نیاز ایران کمک کننده باشیم. البته ایران خود دانشمندان بزرگی در حوزه زیست فناوری و مهندسی ژنتیک کشاورزی دارد که در سطح جهانی شناخته شده هستند.
هیات اعزامی انجمن ایمنی زیستی و مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران به سرپرستی رییس انجمن ایمنی زیستی و با حضور نمایندگانی از دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی کشور، برخی از رسانه‌ها و بخش خصوصی به مدت یک هفته از مراکز علمی کشور فیلیپین و مراکز بین‌المللی مستقر در این کشور مانند موسسه بین‌المللی تحقیقات برنج بازدید کرده و در زمینه توسعه همکاری‌های علمی تبادل نظر کردند.
