بر اساس آمارها وزارت جهاد کشاورزی سرانه مصرف گوشت که تا سال ۸۴ نزدیک به ۱۲ کیلوگرم بوده از سال ۸۵ تا کنون به ۱۵ کیلوگرم رسیده است. در حالی که بررسی های ما نشان می دهد سرانه مصرف به طور متوسط به زیر هفت و نیم کیلوگرم رسیده است.
دفتر ساماندهی و توانمندسازی امور کشاورزی و آب اتاق ایران در سال ۹۰ اقدام به بررسی وضعیت آمار تولید و تعیین درجه صحت این آمار کرد. نتایج این بررسی ها در همایشی با عنوان همایش علمی و تخصصی ارزیابی امنیت غذایی کشور در اتاق بازرگانی، صنعت، معدن و کشاورزی ارایه شد.
در این همایش، مهندس عباس کشاورز به عنوان کارشناس با تشریح روند کار بررسی صحت آمار، به این نکته اشاره داشت که آمارهای وزارت جهادکشاورزی با وضعیت تولید مواد پروتئینی در کشور همخوانی ندارد. بنابراین وزارتخانه متولی تولید باید، در نحوه تولید این آمار تجدید نظر کند. در این همایش تاکید شد که بررسی های مرکز پژوهش های مجلس نیز با یافته های اتاق بازرگانی همخوانی دارد.
همچنین اعلام شد، به دنبال افزایش قیمت گوشت قرمز، مصرف این ماده پروتئینی در سبد خانوار ایرانی روندی نزولی به خود گرفته است. بر آن شدیم جزئیات بیشتری درباره وضعیت آمار تولید گوشت قرمز را از زبان این کارشناس کشاورزی جویا شویم.
آمارهای مرکز پژوهش های مجلس و وزارت جهاد کشاورزی در زمینه تولید گوشت قرمز چه تفاوت هایی با هم دارند؟
بر اساس نظر وزارت جهاد کشاورزی میزان تولید از سال ۸۷ تا ۹۰ به ترتیب ۹۴۱، ۱۰۰۹.۵، ۱۱۳۴.۶، ۱۱۰۸.۱ هزار تن بوده است. این در حالی است که مرکز پژوهش های مجلس میزان عرضه در این مدت را به ترتیب ۸۳۲.۵، ۷۱۶.۵، ۷۲۰، ۷۲۸.۳ هزار تن اعلام کرده است.
در سال ۹۰، مجلس میزان تولید را ۷۲۸ هزار تن و جهاد کشاورزی ۱۱۰۸ هزار تن اعلام کرده است. از تفاضل این دو عدد، اختلاف آمار وزارت جهاد کشاورزی به دست می آید.
به نظر شما وزارت جهاد کشاورزی آمار غیر واقعی در زمینه تولید گوشت قرمز ارایه می کند؟
به طور قطع آمار ارایه شده بوسیله وزارت جهاد کشاورزی غیر واقعی است. تولیدات دامی تابعی از مصرف علوفه است. در بخش زراعت افزایش تولید علوفه مشاهده نمی شود. در واردات نیز تغییری ایجاد نشده است. ضمن آنکه علوفه وارداتی فقط از دسته علوفه متراکم است. یعنی مرسوم نیست که یونجه و علوفه های خشک به کشور وارد شود. در واقع کنجاله، ذرت و جو جزء اقلام وارداتی به حساب می آیند که البته کنجاله و ذرت برای صنعت طیور استفاده می شود. این دو نهاده نقشی در تولید گوشت قرمز ندارند و فقط جو به مصرف دام می رسد.
با توجه به واردات و تولید نهاده های مورد استفاده در صنعت دامپروری، افزایش تولید به خصوص برای شیر و گوشت قرمز قابل قبول نبوده و آمارها غیر واقعی است.
البته اخیرا مرکز آمار ایران نیز اعلام کرده که میزان تولید شیر در کشور حدود ۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تن است. در حالی که وزارت جهاد کشاورزی تولید شیر را ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار تن اعلام کرده است. این مسئله نشان دهنده اختلاف چهار میلیون تنی آمار وزارت جهاد کشاورزی با مرکز آمار ایران است.
اختلاف آمار ارایه شده بوسیله وزارت جهاد کشاورزی با واقعیت، به چه میزان بر واردات گوشت و بازار آن تاثیر گذاشته است؟
تا سال ۸۴، میزان واردات گوشت قرمز به ۵۰ هزار تن در کشور نمی رسید. بعد از سال ۸۴ به تدریج واردات روند افزایشی به خود گرفت و تا سال ۸۹، حجم واردات به ۲۰۰ هزار تن رسید. در سال ۹۰ و ۹۱ نیز میزان واردات گوشت قرمز ۱۴۳ هزار تن اعلام شده است. اما علیرغم افزایش واردات، قیمت‌ها کنترل نشده است. این مسئله نشان دهنده کاهش تولید داخلی است.
قیمت گوشت در سال های اخیر به چه میزان تغییر کرده و این تغییر قیمت چقدر بر میزان مصرف موثر بوده است؟
در آمارهای مرکز آمار و بانک مرکزی قیمت کالاها به صورت خرده و عمده فروشی به تفکیک استان ها ارایه شده است. بنابراین برای اطلاع از قیمت ها باید به این آمارها مراجعه شود.
برای تعیین میزان مصرف گوشت نیز باید از روی قیمت و هزینه ای که مردم برای گوشت می دهند، به میزان مصرف رسید.
میزان مصرف گوشت در ایران به چه میزان تغییر کرده است؟
بر اساس آمار وزارت جهاد کشاورزی، سرانه مصرف گوشت در کشور افزایش دارد. بر اساس این آمارها سرانه مصرف گوشت که تا سال ۸۴ نزدیک به ۱۲ کیلوگرم بوده از سال ۸۵ تا کنون به ۱۵ کیلوگرم رسیده است. در حالی که بررسی های ما نشان می دهد سرانه مصرف به طور متوسط به زیر هفت و نیم کیلوگرم رسیده است. در برخی مناطق سرانه به ۹۰۰ گرم و در پاره ای نقاط حدود ۱۷ کیلوگرم بوده است.
کاهش مصرف سرانه گوشت چه تاثیری در جامعه دارد؟
از نظر ما گوشت از سبد غذایی خانوار ایرانی حذف شده است. این مسئله بسیار خطرناک بوده و جامعه را دچار عقب ماندگی ذهنی می کند.
سرانه مصرف در کدام مناطق ۹۰۰ گرم و در چه مناطقی ۱۷ کیلوگرم بوده است؟
در گروه یک، یعنی سه دهک کم درآمد جامعه روستایی از سال ۸۷ تا ۹۰ سرانه مصرف گوشت قرمز به ترتیب ۳.۶، ۳، ۳.۱ و ۳.۴ کیلوگرم بوده است.
در سه دهک پردرآمد جامعه روستایی، سرانه مصرف به اندازه متوسط اعلام شده بوسیله وزارت جهاد کشاورزی است. در چهار دهک میانی نیز از سال ۸۷ تا ۹۰ سرانه مصرف به ترتیب ۷، ۵.۷، ۶ و ۶.۵ بوده است.
در سه دهک کم درآمد شهری سرانه مصرف در این مدت به ترتیب ۵.۴، ۴.۸، ۴.۷، ۵.۲، در سه دهک پردرآمد به ترتیب ۱۵.۱، ۱۴، ۱۵، ۱۴.۵ و در گروه میانی ۹، ۸.۳، ۸.۳ و ۸.۷ بوده است.
متوسط جهانی مصرف گوشت چقدر است؟
مصرف گوشت در کشورهای مختلف به مسایل فرهنگی و اقتصادی کشورها باز می گردد. در هند برای قشر عظیمی از مردم، خوردن گوشت قرمز غیر مجاز است. در این کشور سرانه مصرف حدود ۱.۵ کیلوگرم است. اما در آمریکا سرانه مصرف ۷۰ کیلوگرم و اروپا ۵۵.۶ کیلوگرم است. ضمن آنکه تعبیرها از گوشت قرمز در کشورهای مختلف، متفاوت است. در ایران گوشت قرمز به گوشت گاو و گوسفند اطلاق می شود اما در سایر کشورها عمدتا گوشت خوک، گوشت قرمز به حساب می آید.
با توجه به آسیب های وارده به صنعت دامپروری کشور، دولت آینده باید چه برنامه ای برای این بخش داشته باشد؟
به نظر من شرایط برای سازندگی و رفع بحران مناسب نیست. برای هر تغییر در ابتدا نیاز به اراده است.
به نظر شما این اراده برای تغییر وجود ندارد؟
کشوری که فکر می کند بدون سرمایه گذاری و تکنولوژی به رفاه و تولید می رسد، هیچ گاه موفق نخواهد بود. دستیابی به پیشرفت با این روش امکان پذیر نبوده در وقع باید گفت توزیع فقر در کشور هنر نیست.
دفتر ساماندهی و توانمندسازی امور کشاورزی و آب اتاق ایران در سال ۹۰ اقدام به بررسی وضعیت آمار تولید و تعیین درجه صحت این آمار کرد. نتایج این بررسی ها در همایشی با عنوان همایش علمی و تخصصی ارزیابی امنیت غذایی کشور در اتاق بازرگانی، صنعت، معدن و کشاورزی ارایه شد.
در این همایش، مهندس عباس کشاورز به عنوان کارشناس با تشریح روند کار بررسی صحت آمار، به این نکته اشاره داشت که آمارهای وزارت جهادکشاورزی با وضعیت تولید مواد پروتئینی در کشور همخوانی ندارد. بنابراین وزارتخانه متولی تولید باید، در نحوه تولید این آمار تجدید نظر کند. در این همایش تاکید شد که بررسی های مرکز پژوهش های مجلس نیز با یافته های اتاق بازرگانی همخوانی دارد.
همچنین اعلام شد، به دنبال افزایش قیمت گوشت قرمز، مصرف این ماده پروتئینی در سبد خانوار ایرانی روندی نزولی به خود گرفته است. بر آن شدیم جزئیات بیشتری درباره وضعیت آمار تولید گوشت قرمز را از زبان این کارشناس کشاورزی جویا شویم.
آمارهای مرکز پژوهش های مجلس و وزارت جهاد کشاورزی در زمینه تولید گوشت قرمز چه تفاوت هایی با هم دارند؟
بر اساس نظر وزارت جهاد کشاورزی میزان تولید از سال ۸۷ تا ۹۰ به ترتیب ۹۴۱، ۱۰۰۹.۵، ۱۱۳۴.۶، ۱۱۰۸.۱ هزار تن بوده است. این در حالی است که مرکز پژوهش های مجلس میزان عرضه در این مدت را به ترتیب ۸۳۲.۵، ۷۱۶.۵، ۷۲۰، ۷۲۸.۳ هزار تن اعلام کرده است.
در سال ۹۰، مجلس میزان تولید را ۷۲۸ هزار تن و جهاد کشاورزی ۱۱۰۸ هزار تن اعلام کرده است. از تفاضل این دو عدد، اختلاف آمار وزارت جهاد کشاورزی به دست می آید.
به نظر شما وزارت جهاد کشاورزی آمار غیر واقعی در زمینه تولید گوشت قرمز ارایه می کند؟
به طور قطع آمار ارایه شده بوسیله وزارت جهاد کشاورزی غیر واقعی است. تولیدات دامی تابعی از مصرف علوفه است. در بخش زراعت افزایش تولید علوفه مشاهده نمی شود. در واردات نیز تغییری ایجاد نشده است. ضمن آنکه علوفه وارداتی فقط از دسته علوفه متراکم است. یعنی مرسوم نیست که یونجه و علوفه های خشک به کشور وارد شود. در واقع کنجاله، ذرت و جو جزء اقلام وارداتی به حساب می آیند که البته کنجاله و ذرت برای صنعت طیور استفاده می شود. این دو نهاده نقشی در تولید گوشت قرمز ندارند و فقط جو به مصرف دام می رسد.
با توجه به واردات و تولید نهاده های مورد استفاده در صنعت دامپروری، افزایش تولید به خصوص برای شیر و گوشت قرمز قابل قبول نبوده و آمارها غیر واقعی است.
البته اخیرا مرکز آمار ایران نیز اعلام کرده که میزان تولید شیر در کشور حدود ۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تن است. در حالی که وزارت جهاد کشاورزی تولید شیر را ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار تن اعلام کرده است. این مسئله نشان دهنده اختلاف چهار میلیون تنی آمار وزارت جهاد کشاورزی با مرکز آمار ایران است.
اختلاف آمار ارایه شده بوسیله وزارت جهاد کشاورزی با واقعیت، به چه میزان بر واردات گوشت و بازار آن تاثیر گذاشته است؟
تا سال ۸۴، میزان واردات گوشت قرمز به ۵۰ هزار تن در کشور نمی رسید. بعد از سال ۸۴ به تدریج واردات روند افزایشی به خود گرفت و تا سال ۸۹، حجم واردات به ۲۰۰ هزار تن رسید. در سال ۹۰ و ۹۱ نیز میزان واردات گوشت قرمز ۱۴۳ هزار تن اعلام شده است. اما علیرغم افزایش واردات، قیمت‌ها کنترل نشده است. این مسئله نشان دهنده کاهش تولید داخلی است.
قیمت گوشت در سال های اخیر به چه میزان تغییر کرده و این تغییر قیمت چقدر بر میزان مصرف موثر بوده است؟
در آمارهای مرکز آمار و بانک مرکزی قیمت کالاها به صورت خرده و عمده فروشی به تفکیک استان ها ارایه شده است. بنابراین برای اطلاع از قیمت ها باید به این آمارها مراجعه شود.
برای تعیین میزان مصرف گوشت نیز باید از روی قیمت و هزینه ای که مردم برای گوشت می دهند، به میزان مصرف رسید.
میزان مصرف گوشت در ایران به چه میزان تغییر کرده است؟
بر اساس آمار وزارت جهاد کشاورزی، سرانه مصرف گوشت در کشور افزایش دارد. بر اساس این آمارها سرانه مصرف گوشت که تا سال ۸۴ نزدیک به ۱۲ کیلوگرم بوده از سال ۸۵ تا کنون به ۱۵ کیلوگرم رسیده است. در حالی که بررسی های ما نشان می دهد سرانه مصرف به طور متوسط به زیر هفت و نیم کیلوگرم رسیده است. در برخی مناطق سرانه به ۹۰۰ گرم و در پاره ای نقاط حدود ۱۷ کیلوگرم بوده است.
کاهش مصرف سرانه گوشت چه تاثیری در جامعه دارد؟
از نظر ما گوشت از سبد غذایی خانوار ایرانی حذف شده است. این مسئله بسیار خطرناک بوده و جامعه را دچار عقب ماندگی ذهنی می کند.
سرانه مصرف در کدام مناطق ۹۰۰ گرم و در چه مناطقی ۱۷ کیلوگرم بوده است؟
در گروه یک، یعنی سه دهک کم درآمد جامعه روستایی از سال ۸۷ تا ۹۰ سرانه مصرف گوشت قرمز به ترتیب ۳.۶، ۳، ۳.۱ و ۳.۴ کیلوگرم بوده است.
در سه دهک پردرآمد جامعه روستایی، سرانه مصرف به اندازه متوسط اعلام شده بوسیله وزارت جهاد کشاورزی است. در چهار دهک میانی نیز از سال ۸۷ تا ۹۰ سرانه مصرف به ترتیب ۷، ۵.۷، ۶ و ۶.۵ بوده است.
در سه دهک کم درآمد شهری سرانه مصرف در این مدت به ترتیب ۵.۴، ۴.۸، ۴.۷، ۵.۲، در سه دهک پردرآمد به ترتیب ۱۵.۱، ۱۴، ۱۵، ۱۴.۵ و در گروه میانی ۹، ۸.۳، ۸.۳ و ۸.۷ بوده است.
متوسط جهانی مصرف گوشت چقدر است؟
مصرف گوشت در کشورهای مختلف به مسایل فرهنگی و اقتصادی کشورها باز می گردد. در هند برای قشر عظیمی از مردم، خوردن گوشت قرمز غیر مجاز است. در این کشور سرانه مصرف حدود ۱.۵ کیلوگرم است. اما در آمریکا سرانه مصرف ۷۰ کیلوگرم و اروپا ۵۵.۶ کیلوگرم است. ضمن آنکه تعبیرها از گوشت قرمز در کشورهای مختلف، متفاوت است. در ایران گوشت قرمز به گوشت گاو و گوسفند اطلاق می شود اما در سایر کشورها عمدتا گوشت خوک، گوشت قرمز به حساب می آید.
با توجه به آسیب های وارده به صنعت دامپروری کشور، دولت آینده باید چه برنامه ای برای این بخش داشته باشد؟
به نظر من شرایط برای سازندگی و رفع بحران مناسب نیست. برای هر تغییر در ابتدا نیاز به اراده است.
به نظر شما این اراده برای تغییر وجود ندارد؟
کشوری که فکر می کند بدون سرمایه گذاری و تکنولوژی به رفاه و تولید می رسد، هیچ گاه موفق نخواهد بود. دستیابی به پیشرفت با این روش امکان پذیر نبوده در وقع باید گفت توزیع فقر در کشور هنر نیست.
