مبارزه با ۱۰۰ بیماری دامی توسط سازمان دامپزشکی کشور

شاید تبعات اقتصادی بیماری‌های دامی در بسیاری از کشورها آنطور که باید جدی گرفته نمی‌شود، اما حقیقت این است که بیماری‌های استراتژیک، می‌توانند تا بیش از ۵ درصد، تولید ناخالص ملی را تنزل دهند.
معاون دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی، گفت: بیماری‌های دامی به‌ویژه بیماری‌های استراتژیک مانند تب‌برفکی و یا طاعون نشخوارکنندگان کوچک، مهم‌ترین نقش را در کاهش تولیدات دامی دارد؛ به طوری که در برخی از کشورهای در حال توسعه بیماری‌های استرات‍ژیک باعث افت بیش از ۵ درصد تولید ناخالص ملی شده‌اند.
کریم امیری، با اشاره به اینکه طی سالیان اخیر صنعت دامپروری رشد فزاینده‌ای در کشورهای در حال توسعه داشته است، افزود: کنترل و پیشگیری از بیماری‌های مهم دامی از جمله بیماری‌های استراتژیکی که از جنبه خسارات اقتصادی و سرعت انتشار‌ و همچنین بعد بهداشت عمومی (بیماری‌های مشترک) دارای اهمیت است، از مهم‌ترین رسالت‌های سازمان دامپزشکی کشور بوده و هست. در این راستا برای تحقق دقیق اهداف تعیین شده و امکان اجرای برنامه در تمامی جمعیت دامی حساس کشور برنامه کنترل، پایش و بررسی بیماری‌های دامی به صورت رایگان با استفاده از توان بخش دولتی و مشارکت بخش خصوصی در قالب خرید خدمات، صورت می‌پذیرد.

به گفته وی، در راستای مبارزه با بیماری‌های دامی بیش از ۱۰۰ بیماری مهم دارای دستورالعمل بوده و دائماً توسط دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی گزارشات مربوط به آنها در سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS ثبت و توسط کارشناسان مربوط پایش و مراقبت می‌شوند.

کریمی عنوان کرد: صنعت دام و دامداری بیش از ۳۰ درصد کره خاکی را به خود اختصاص داده و ارزش اقتصادی آن ۱,۴ تریلیون دلار تخمین زده شده است. بیش از ۱.۳ میلیارد نفر در جهان به طور مستقیم و غیرمستقیم با این صنعت در تماس بوده که ۶۰۰ میلیون نفر آنها دامداران کوچک در کشورهای در حال توسعه هستند.
معاون دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی، معتقد است که سهم دامداری در درآمد ناخالص کشورها حدود ۳۳ درصد بوده که این میزان در حال افزایش است. استفاده از دام‌های اصلاح نژاد شده و سیستم‌های پرورش فشرده از مهم‌ترین فرآیندهای افزایش سهم دامداری در تولید ناخالص ملی محسوب می‌شود.
کریمی در پایان تاکید کرد: در کشورهای در حال توسعه سیستم‌های دامداری روستائی و عشایری و دامداران دارای جمعیت دامی اندک، مهم‌ترین بخش جمعیت دامی را به خود اختصاص داده که درآمد سرانه آنها بسیار ناچیز است. به همین دلیل، مبارزه با بیماری‌هایی که می‌تواند خسارت‌های مالی سنگینی به مجموعه تولیدی وارد کند، بسیار حائز اهمیت خواهد بود.