دبیر انجمن صنفی تولیدکنندگان جوجه یک روزه اظهار کرد: دولت ما را از حضور سازمان‌های بازرسی و تعزیرات نترساند چراکه در این صورت ممکن است مجددا برخی از مرغداری‌ها عطای تولید را به لقایس ببخشند.
مصطفی مصطفوی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) افزود: با افزایش تولید بازار متعادل می‌شود و مرغداری‌ها نیز به رغم ضرر و زیان‌هایی که متحمل شده بودند، توانستند این کار را انجام داده و تولید را افزایش دهند.
وی افزود: از این پس دولت باید با حمایت از تولیدکننده‌ها سعی در حفظ تولید کند و با تشویق به افزایش تولید را در جهت رفع نیاز کشور پایدار نگه دارد.
دبیر انجمن صنفی تولیدکنندگان جوجه یک روزه طرح ساماندهی عرضه جوجه گوشتی را طرحی بسیار کلی و پایه‌ای خواند و گفت: باید براساس این پایه قدم‌های بعدی همچون تامین زنجیره‌های تولید برداشته شود.
مصطفوی با بیان اینکه زنجیره‌های تولید زنجیره‌هایی هستند که شریان اصلی تولید و تنظیم بازار را برعهده خواهند داشت، افزود: بخشی از این زنجیره‌ها باید توسط دولت تقویت و تامین و بخشی نیز باید توسط سرمایه‌گذاری‌های این بخش تامین شود.
وی افزود: زمانی که 35 درصد از تولید تحت پوشش این زنجیره‌ها قرار بگیرد، می‌توانیم بگوییم که به تدریج به سمتی حرکت می‌کنیم که همه مرغدار‌ها از طریق نظام‌های تشکلی وارد چنین سیستمی شوند و بنابراین نیازی به شدت عمل در صنعت مرغداری نیست.
وی با یادآوری این که صنعت مرغداری صنعت آسیب‌دیده‌ای است که باید آن را حمایت کرد تا روی پا بایستد، اضافه کرد: طرح ساماندهی طرحی است مورد قبول همه است ولی باید الزاماتش برای اجرا به وجود می‌آمد که خوشبختانه با صحبت‌هایی که مطرح کردیم این الزامات به وجود آمده و از حالا به بعد باید امید داشته باشیم که این طرح اجرا شود.
دبیر انجمن صنفی تولیدکنندگان جوجه یک روزه خاطرنشان کرد: صنعت مرغداری صنعت غذای اکثر مردم ایران است و باید بیش از 35 درصد از 29 گرم پروتئینی که به شکل خاص در برنامه چهارم توسعه برای هر نفر پیش‌بینی شده از طریق طیور تامین شود که با توجه موارد ذکر شده باید این صنعت را تقویت کرد.
مصطفوی با تاکید بر اینکه مدیریت این صنعت باید به بخش خصوصی واگذار شود، ادامه داد: باید منابعی در اختیار این مدیریت قرار بگیرد که به تدریج بتواند وابستگی خود را به دولت را قطع کند.
وی در خصوص علت تدریجی واگذاری مدیریت این صنعت به بخش خصوصی گفت: در جایی که نه اجازه واردات، نه اجازه صادرات، نه اجازه صدور پروانه‌ها و تمدید آن‌ها و هیچ مورد دیگری در این صنعت در اختیار بخش خصوصی قرار ندارد نمی‌توان انتظار داشت که تمامی اختیارات این صنعت به یک باره در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد.
مصطفوی در پاسخ به این که چرا زنجیره‌های تولید اجرا نشده است، افزود: این زنجیره‌های تولید نیاز به یکسری مقررات و رفع موانع دولتی را رد که با واگذاری تدریجی اختیارات به بخش خصوصی این بخش قادر خواهد بود فقط با مراجعه به سیستم بانکی و دریافت منابع موردنیاز خود این زنجیره‌های تولید را ایجاد کند.
وی یادآور شد: در برنامه سوم توسعه قرار بود دولت بخشی از وظایف تصدی‌گری خود را به بخش خصوصی واگذار کند که در حال حاضر در میانه برنامه چهارم توسعه نه تنها این اتفاق نیفتاده بلکه بخش دولتی قدری هم بزرگتر شده است.
دبیر انجمن صنفی تولیدکنندگان جوجه یک روزه تصریح کرد: دولت اگر قصد دارد بخش خصوصی را تقویت کند باید از نقطه‌ای شروع کند چراکه در این صورت با وجود نیاز داخلی و نیاز کشور‌های همسایه، صنعت مرغداری می‌تواند آینده روشنی داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه تمام حوزه خلیج فارس و کشور‌های شمالی ایران راهشان و ارزان‌تر بودنشان از طریق منابع تولیدی کشور ماست، افزود: ما باید این امکانات را فراهم کنیم و با ایجاد بستر‌های مناسب از نظر سیاسی، رفت و آمد‌هایی را که منجر به شناخت توانمندی‌های محصولات می‌شود، ایجاد کنیم که در این صورت این صنعت، صنعت موفقی خواهد شد.
دبیرانجمن صنفی تولیدکنندگان جوجه یک‌روزه خاطرنشان کرد: قیمت دانه سویایی که برای روغن‌کشی وارد کشور می‌شود با حدود 80 تا 90 دلار افزایش در یک سال اخیر دارای 300 دلار درهر کیلو بود که یک چهارم از 25 درصد تعرفه واردات نیز به این قیمت اضافه می‌شد که این افزایش قیمت روی کنجاله سویا و روی ذرت نیز تاثیر می‌گذاشت.
مصطفوی با اشاره به اینکه تولید اتانول از غلات در کشور‌های غربی روز به روز گسترده می‌شود، افزود: هر چه قیمت نفت بالاتر می‌رود قیمت محصولاتی از این دست نیز که وارد می‌شود نیز افزایش می‌یابد و فعالیت تولیدکنندگان این محصولات در کشور‌های غربی را توجیه‌پذیر می‌کند.
وی افزود: در تولید اتانول از غلات بعد از گرفتن اتانول از ذرت، تفاله آن نیز فقط در همان منطقه مصرف می‌شود و به همین علت قیمت ذرت همچنان رو به بالاست.
مصطفوی اضافه کرد: از حدود پنج تا شش ماه گذشته تاکنون کرایه حمل ذرت نزدیک به 80 دلار شده است و بنابراین در مقابل افزایش کرایه‌های حمل و افزایش قیمت خود دانه تعرفه را زمانی می‌توانیم بگذاریم که تولید داخلی داشته و قصد حمایت از آن را داشته باشیم، در حالی که ما تولید داخلی کنجاله نداریم و وارداتی هستیم که خوشبختانه حذف تعرفه کنجاله سویا در راستای رسیدن به این نتایج صورت گرفته است.
