زمزمه‌های حذف یارانه شیر با کاهش عرضه شیر یارانه‌ای در اسفند ماه سال 89 و با ابلاغ وزارت بازرگانی در چند استان کشور آغاز شد و نهایتا در تیر سال 90 شیر یارانه‌ای کلا در کشور قطع و هر کیسه شیر 900 گرمی به قیمت 620 تومان مصوب شد.
قبل از حذف یارانه شیر سالانه 480 میلیارد تومان یارانه برای توزیع شیر ارزان ( 350 تومانی) بین مردم و 250 میلیارد تومان یارانه برای توزیع شیر رایگان در مدارس داده می‌شد.
با حذف یارانه شیر تصمیم بر این شد از چرخه تولید حمایت شود، اما با وجود شروعی طوفانی روزبه روز این وعده‌های حمایتی رنگ باخت و بعد از سه ماه از حذف یارانه شیر تنها 250 میلیارد تومان تصویب شد تا در قالب تامین علوفه در اختیار دامداران قرار گیرد که تاکنون 100 میلیارد تومان پرداخت شده است.
در این فاصله چند ماهه یک اتفاق دیگر هم افتاد و آن اینکه با درخواست‌های مکرر کارخانه‌های لبنی که شیر از دامدار می‌گیرند و تبدیل به فراورده‌های لبنی می‌کنند طی دو نوبت محصول آنها با 18 درصد افزایش مواجه شد.
البته گزارش‌ها حاکی است که برخی از شرکت‌ها در جریان این افزایش‌ها خودشان نیز خودسرانه اقدام به افزایش قیمت می‌کردند و البته در پیگیری‌هایی که انجام شد توجیه کردند که طی سالهای گذشته محصولات لبنی افزایش قیمتی نداشته و قیمت‌های کنونی با میزان هزینه‌های همخوانی ندارد.
مسولان این شرکت افزایش بیش از سقف یاد شده را با اطلاع سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان خواندند.
اما در این سو که دامداران و تولید کنندگان هستند در زمان مصوب شدن قیمت 520 تومانی خرید شیر از دامدار اعلام کردند قیمت تمام شده یک کیلوگرم شیر 573 تومان است و با اینگونه خرید در هر کیلو گرم 50 تومان ضرر می‌کنند اما دولت بسته‌های حمایتی را پیش کشید و قول داد این خلاء را جبران خواهد کرد، بسته‌های حمایتی هم که بعد از سه ماه به 250 میلیارد تومان کاهش یافته اخیرا تنها 100 میلیارد تومان آن به اتحادیه دامداران داده شده تا علوفه وارد کند.
ین اتحادیه اخیرا با کشورهای اوکراین و کانادا قرار داد بسته و بخشی هم به گفته خودشان از روی کشتی‌ها خریداری کرده‌اند وبه قیمت ارزان توزیع می‌کنند.
اما برخی دامداران از توزیع و یا وجود جوهای ارزان اظهار بی‌اطلاعی کردند که حتی با پیگیری‌های آنها هم به نتیجه نرسیده است.
اما چند نکته مهم اینجاست که بعد از دوبار افزایش قیمت فراورده‌های لبنی و به نوعی محصول کارخانجات، شیر تولیدی دامدارهمچنان بدون تغییر قیمت خریداری می‌شود و در زمان تعلل سه ماه در حمایت از دامدار از سوی دولت که قولش را داده بود قیمت علوفه‌ها در برخی موارد تا 50 درصد افزایش داشت و قیمت تمام شده را به بالای 600 تو مان رساند و فاصله بین خرید و قیمت تمام شده بیشتر و بیشتر شد.
در این میان اگرچه صنایع لبنی ادعا می‌کنند که شیر د امدار تا 590 تو مان خریداری می‌شود اما دامداران این قیمت را موردی می‌خوانند که میانگین خرید از آنها حتی 500 تومان در هر کیلوگرم هم نیست.
موضوع دیگر این بود که دولت از بابت یارانه‌های سال گذشته توزیع شیر 250 میلیارد تومان به صنایع لبنی بدهکار بود که تاکنون به طور کامل پرداخت نشده و باعث شد چندین بار نمایندگان این صنایع در مقابل وزارت بازرگانی تجمع کنند.
حال سوال این است که چرا دولت به ندای کارخانه‌ها و صنایع لبنی گوش فرا داده و طی دو نوبت محصول آنها را تا 18 درصد افزایش می‌دهد و حتی در مورد افزایش خودسرانه قیمت‌های آنها هم سکوت اختیار می‌کند اما در آن سوی به فریاد دامدارانی که به حرکت در آورنده چرخ تولید هستند و مدام از پایین بودن شیر تولیدیشان گله دارند کسی پاسخی نمی‌دهد.
اگر یک دامدار در هر کیلوگرم شیر 100 تومان زیر قیمت بفروشد در 9 میلیون تن شیر تولیدی کشور سالانه 900میلیارد تومان این قشر ضرر می‌کنند.
چند روز پیش یک دامدار ورامینی گفت: 50 درصد دامداری‌های این شهرستان تعطیل شده‌اند.
به نظر می‌رسد از یک سو هیچ همسنگی قدرت بین کارخانه‌داران و دامداران نیست و گروه اول خواسته خود را بهتر و با فریاد به مسولان می‌رسانند اما گروه دوم حتی دسترسی به این مسولان نیز ندارند.
قبل از حذف یارانه شیر سالانه 480 میلیارد تومان یارانه برای توزیع شیر ارزان ( 350 تومانی) بین مردم و 250 میلیارد تومان یارانه برای توزیع شیر رایگان در مدارس داده می‌شد.
با حذف یارانه شیر تصمیم بر این شد از چرخه تولید حمایت شود، اما با وجود شروعی طوفانی روزبه روز این وعده‌های حمایتی رنگ باخت و بعد از سه ماه از حذف یارانه شیر تنها 250 میلیارد تومان تصویب شد تا در قالب تامین علوفه در اختیار دامداران قرار گیرد که تاکنون 100 میلیارد تومان پرداخت شده است.
در این فاصله چند ماهه یک اتفاق دیگر هم افتاد و آن اینکه با درخواست‌های مکرر کارخانه‌های لبنی که شیر از دامدار می‌گیرند و تبدیل به فراورده‌های لبنی می‌کنند طی دو نوبت محصول آنها با 18 درصد افزایش مواجه شد.
البته گزارش‌ها حاکی است که برخی از شرکت‌ها در جریان این افزایش‌ها خودشان نیز خودسرانه اقدام به افزایش قیمت می‌کردند و البته در پیگیری‌هایی که انجام شد توجیه کردند که طی سالهای گذشته محصولات لبنی افزایش قیمتی نداشته و قیمت‌های کنونی با میزان هزینه‌های همخوانی ندارد.
مسولان این شرکت افزایش بیش از سقف یاد شده را با اطلاع سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان خواندند.
اما در این سو که دامداران و تولید کنندگان هستند در زمان مصوب شدن قیمت 520 تومانی خرید شیر از دامدار اعلام کردند قیمت تمام شده یک کیلوگرم شیر 573 تومان است و با اینگونه خرید در هر کیلو گرم 50 تومان ضرر می‌کنند اما دولت بسته‌های حمایتی را پیش کشید و قول داد این خلاء را جبران خواهد کرد، بسته‌های حمایتی هم که بعد از سه ماه به 250 میلیارد تومان کاهش یافته اخیرا تنها 100 میلیارد تومان آن به اتحادیه دامداران داده شده تا علوفه وارد کند.
ین اتحادیه اخیرا با کشورهای اوکراین و کانادا قرار داد بسته و بخشی هم به گفته خودشان از روی کشتی‌ها خریداری کرده‌اند وبه قیمت ارزان توزیع می‌کنند.
اما برخی دامداران از توزیع و یا وجود جوهای ارزان اظهار بی‌اطلاعی کردند که حتی با پیگیری‌های آنها هم به نتیجه نرسیده است.
اما چند نکته مهم اینجاست که بعد از دوبار افزایش قیمت فراورده‌های لبنی و به نوعی محصول کارخانجات، شیر تولیدی دامدارهمچنان بدون تغییر قیمت خریداری می‌شود و در زمان تعلل سه ماه در حمایت از دامدار از سوی دولت که قولش را داده بود قیمت علوفه‌ها در برخی موارد تا 50 درصد افزایش داشت و قیمت تمام شده را به بالای 600 تو مان رساند و فاصله بین خرید و قیمت تمام شده بیشتر و بیشتر شد.
در این میان اگرچه صنایع لبنی ادعا می‌کنند که شیر د امدار تا 590 تو مان خریداری می‌شود اما دامداران این قیمت را موردی می‌خوانند که میانگین خرید از آنها حتی 500 تومان در هر کیلوگرم هم نیست.
موضوع دیگر این بود که دولت از بابت یارانه‌های سال گذشته توزیع شیر 250 میلیارد تومان به صنایع لبنی بدهکار بود که تاکنون به طور کامل پرداخت نشده و باعث شد چندین بار نمایندگان این صنایع در مقابل وزارت بازرگانی تجمع کنند.
حال سوال این است که چرا دولت به ندای کارخانه‌ها و صنایع لبنی گوش فرا داده و طی دو نوبت محصول آنها را تا 18 درصد افزایش می‌دهد و حتی در مورد افزایش خودسرانه قیمت‌های آنها هم سکوت اختیار می‌کند اما در آن سوی به فریاد دامدارانی که به حرکت در آورنده چرخ تولید هستند و مدام از پایین بودن شیر تولیدیشان گله دارند کسی پاسخی نمی‌دهد.
اگر یک دامدار در هر کیلوگرم شیر 100 تومان زیر قیمت بفروشد در 9 میلیون تن شیر تولیدی کشور سالانه 900میلیارد تومان این قشر ضرر می‌کنند.
چند روز پیش یک دامدار ورامینی گفت: 50 درصد دامداری‌های این شهرستان تعطیل شده‌اند.
به نظر می‌رسد از یک سو هیچ همسنگی قدرت بین کارخانه‌داران و دامداران نیست و گروه اول خواسته خود را بهتر و با فریاد به مسولان می‌رسانند اما گروه دوم حتی دسترسی به این مسولان نیز ندارند.
