بخش جلگه زوزن منطقه وسیعی است که با جمعیتی بالغ بر ۲۰ هزار نفر و ۲۶ روستای پراکنده در جوار مرز کشور افغانستان قرار گرفته و شغل مردم آن کشاورزی و دام داری است.خشکسالی های متوالی و حوادثی مانند سرما و گرمای بی سابقه، بی برنامگی و نبود حمایت مسئولان، کشاورزی و دامداری را در معرض نابودی قرار داده است که اگر مورد حمایت قرار می گرفت اکنون به قطب تولید محصولات زراعی و دامی تبدیل می شد. اما بی مهری ها موجب بیکار شدن مردم و مهاجرت اهالی به شهرها شده که این امر با توجه به موقعیت منطقه اثرات نامطلوبی دربر خواهد داشت. این بخش در گذشته ای نه چندان دور با داشتن ۲۰۰ هزار راس دام سبک قطب دام داری استان بود که به علت خشکسالی ها و گرانی آذوقه و ارزانی محصولات لبنی تعداد دام ها بسیار کاهش یافته است. یکی از اهالی جلگه زوزن که با دریافت وام چند راس گاو خریده بود اظهار داشت: ۲ سال قبل با دریافت وام اشتغال چند گاو خریدم تا ضمن اشتغال مخارج زندگی ام را تامین کنم اما به دلیل گرانی خوراک دام و ارزانی شیر و گوشت ادامه آن مقرون به صرفه نیست و حتی قادر به پرداخت اقساط نیستم و به ناچار دام ها را به قیمتی بسیار کمتر فروختم.دهیار زوزن حمایت نکردن از دام داران و کشاورزان را موجب نابودی اشتغال دانست و گفت: اکثر جوانان به منظور تولید و اشتغال، وام دریافت کردند که به دلیل ارزان بودن گوشت و شیر و گرانی آذوقه دامی مجبور به فروش دام ها شدند.
حسین علی عرب افزود: کسانی که با هدف زندگی در روستا و کار و تولید با وام های اشتغال زایی دام خریداری کرده اند اکنون به علت زیان دهی دام ها را به قیمتی بسیار کم می فروشند و توانایی پرداخت اقساط را ندارند و از آذوقه یارانه ای و جبران خسارات خشکسالی نیز خبری نیست. وی اعلام کرد: حمایت نکردن از دامداران و ارزان بودن شیر مشکل ساز شده به طوری که دامداران باید برای هر کیلو خوراک دام ۵۰۰ تومان بپردازند ولی شیر را کارخانه به قیمت هر کیلو کمتر از ۴۰۰ تومان می خرد که در صورت ادامه این وضعیت دام های باقی مانده هم به فروش می رسد و طرحی که اگر خوب حمایت و هدایت می شد می توانست ضمن تولید و کار بر جمعیت روستاها بیفزاید اکنون باعث زیان دهی و مهاجرت نسل فعال به حاشیه شهرها شده است.
رئیس شورای اسلامی روستای زوزن از مسئولان خواست نسبت به ایجاد اشتغال و فراهم کردن امکانات توجه ویژه داشته باشند تا از مهاجرت ها جلوگیری شود. زیرا با ادامه وضعیت فعلی در آینده ای نه چندان دور شاهد روستاهای خالی از سکنه خواهیم بود. محمد عرب با گلایه از اختصاص نیافتن اعتبارات جبران خشکسالی می افزاید: هر سال وعده پرداخت اعتبارات خسارات خشکسالی داده می شود اما در عمل تاکنون به هیچ یک از خسارت دیدگان مبلغی پرداخت نشده و معلوم نیست در کجا هزینه می شود.
بی توجهی به استعدادهای منطقه و مشاغل آن موجب نابودی کشاورزی شده به طوری که هر روز از تعداد دام های سبک و سنگین کاسته می شود و تعداد بیکاران افزایش می یابد.
حسین علی عرب افزود: کسانی که با هدف زندگی در روستا و کار و تولید با وام های اشتغال زایی دام خریداری کرده اند اکنون به علت زیان دهی دام ها را به قیمتی بسیار کم می فروشند و توانایی پرداخت اقساط را ندارند و از آذوقه یارانه ای و جبران خسارات خشکسالی نیز خبری نیست. وی اعلام کرد: حمایت نکردن از دامداران و ارزان بودن شیر مشکل ساز شده به طوری که دامداران باید برای هر کیلو خوراک دام ۵۰۰ تومان بپردازند ولی شیر را کارخانه به قیمت هر کیلو کمتر از ۴۰۰ تومان می خرد که در صورت ادامه این وضعیت دام های باقی مانده هم به فروش می رسد و طرحی که اگر خوب حمایت و هدایت می شد می توانست ضمن تولید و کار بر جمعیت روستاها بیفزاید اکنون باعث زیان دهی و مهاجرت نسل فعال به حاشیه شهرها شده است.
رئیس شورای اسلامی روستای زوزن از مسئولان خواست نسبت به ایجاد اشتغال و فراهم کردن امکانات توجه ویژه داشته باشند تا از مهاجرت ها جلوگیری شود. زیرا با ادامه وضعیت فعلی در آینده ای نه چندان دور شاهد روستاهای خالی از سکنه خواهیم بود. محمد عرب با گلایه از اختصاص نیافتن اعتبارات جبران خشکسالی می افزاید: هر سال وعده پرداخت اعتبارات خسارات خشکسالی داده می شود اما در عمل تاکنون به هیچ یک از خسارت دیدگان مبلغی پرداخت نشده و معلوم نیست در کجا هزینه می شود.
بی توجهی به استعدادهای منطقه و مشاغل آن موجب نابودی کشاورزی شده به طوری که هر روز از تعداد دام های سبک و سنگین کاسته می شود و تعداد بیکاران افزایش می یابد.
