روزی ز سر سنگ عقابی به هواخاست ............................
........................گفتا ز که نالیم که از ما ست که بر ما ست
متاسفانه اطلاع حاصل شد که مجمع عمومی انجمن صنایع طیور ایران که به منظور رسیدگی به حساب ها و برنامه های آن انجمن در بهمن ماه گذشته ( 28 بهمن 92 ) تشکیل و نیز در مجمعی فوق العاده، در همان زمان به انجمن ملی طیور ایران تغییر نام داده و انتخابات هیئت امنا، وفق اساسنامه برگزار گردد، لکن به دلیل پاره ای شکایات در خرداد ماه سال 93 ، انتخابات انجام شده از سوی دستگاه متولی ( اتاق بازرگانی ) ابطال گردیده و این موضوع علی رغم اهمیت آن، صرفا و فقط برای اعضاء انجمن ملی طیور اعلام شد و مانند همیشه، به رسانه ها اعلام نگردید.
موضوع جدی نگرفتن مجامع در تشکل های مرغداری کشور از سوی اعضاء (سهامداران ) امر نو و جدیدی نیست، سالها است که اعضا از هم رودربایستی دارند و به خاطر این و آن از حقوق مسلمی که دارند می گذرند و آنگاه که زیر فشار و چالش های موجود له و لگدمال می شوند، تازه در آن زمان است که دولت، ملت و همه عالم و آدم را مقصر می دانند و هیچ شخصی نیست که در حلاجی موضوع، خود را مقصر بداند. زیرا که همه می دانند در هر سال یک روز را به عنوان مجمع عمومی (که عالی ترین رکن هر تشکلی است)باید حضور داشته تا علاوه بر تجدید دیدار با دوستان و هم صنفی های خود ، از کم و کیف فعالیت های سازمانی و اقدامات انجام شده مطلع گردند و به مدیرانی که قبلا انتخاب کرده بودند رای اعتماد دهند. زیرا که اگر رای اعتماد بدهند در واقع برای عملکرد آن سال، مفاصا حساب صادر کرده و گله ای باقی نخواهد ماند و مدیران هم با پشتوانه مجمع با قوت بیشتر به ادامه کارها خواهند پرداخت. {tor_sutitle}کلی تشکل فشل برای این صنعت به جای مانده و کلی کار های انجام نشده و مدیرانی که با لابی کردن ( که اشکال قانونی هم ندارد ) ابقاء شده اند و به جهت داشتن اطلاعات نسبتا" دست اول سعی در ادامه حضور خود در چنین مجامعی دارند {/tor_sutitle}
دریغ از 4 ساعت وقت گذاشتن برای تشکلی که می خواهد آنها را از منجلاب سقوط به ساحل نجات برساند!!
از طرف دیگر هر تشکیلاتی تحت نظارت یک متولی کار های خود را انجام می دهد. متاسفانه متولیان هم، وقتی را صرف این امور نمی کنند و تمام مسائل را با عجله در همان روز مجمع و در ساعتی محدود می خواهند انجام دهند و تمام کنند . به اضافه اینکه مدیران مسئول تشکل ها هم در همان روز که حاضرین عجله دارند که هر چه زود تر مجمع را ترک کنند می خواهند تمام اطلاعات را ارائه و رای اعتماد خود را دریافت کنند و احیانا اگر کاندید هم هستند انتخاب شوند. این همه کار و مسئولیت فقط در دو سه ساعت ؟
خوب معلوم است که بسیاری از مسائل فرصت باز شدن و تحقیق و تفحص در زمان کوتاه را نخواهند داشت و مضافا" به اینکه خود اعضاء هم به جای حضور، نماینده ای معمولا" غیر مطلع از سوی خود به این مجامع بسیار مهم گسیل داشته و یا به شخص دیگری وکالت تام حضور در مجمع را می دهند تا غیبت خود را موجه سازند. حاصل این همه کم کاری ها این شده که کلی تشکل فشل برای این صنعت به جای مانده و کلی کار های انجام نشده و مدیرانی که با لابی کردن ( که اشکال قانونی هم ندارد ) ابقاء شده اند و به جهت داشتن اطلاعات نسبتا" دست اول سعی در ادامه حضور خود در چنین مجامعی دارند تا در کشوری که رانت از سر و رویش می بارد زنبیل خود را در ابتدای صف قراردهند و بعد از اندکی کوتاه، آن وقت یک باره اعضا متوجه می شوند و های و هوی راه می اندازند که خوردند و بردند و وامصیبتا!!
چرا .....!! چرا آقای عزیز! چرا برای امور مهم خود، دمی را که باید صرف نمی کنید؟ اگر برای شما اهمیت ندارد چرا اصلا" عضو شده اید؟ و اگر اهمیت دارد چرا بی تفاوت و یا غیر فعال هستید که سر و صدا راه می اندازید؟
در اینجا یاد شعر معروف عقاب منتسب به ناصر خسرو قبادیانی افتادم که فرمود:
روزی ز سر سنگ ....... گفتا ز که نالیم که از ما ست که بر ما ست
چند پیشنهاد :
1 – مدیران منتخب هر تشکل می بایستی ضمن تشکیل جلسات مرتب به عنوان اعضاء هیئت مدیره، علاوه بر نوشتن صورت جلسه با اسامی حاضرین و غایبین گذاشتن روی سایت ، هر سه ماه یکبار گزارشی از اقدامات انجام شده را به صورت مکتوب برای اعضا ارسال نمایند.
2 – حداقل یک ماه قبل از برگزاری مجمع ، گزارش نهائی خود را چه از نظر برنامه و چه از نظر مالی برای کلیه اعضا ارسال نمایند و اگر تارنمایی دارند، اطلاعات را بر روی آن قرار دهند و به اطلاع اعضاء برسانند.
3 – بارزسان قانونی هم نظر خود را جداگانه به اطلاع اعضا از همان طریق برساند.
4 – اگر در مجمعی که قرار است انتخابات انجام شود ضمن اعلام عمومی و درخواست حضور کاندید های جدید ، رزومه کاری همه نامزد ها را جهت اطلاع اعضا از یک ماه پیش به همان طریق اعلام نمایند.
5 – نظار دستگاه متولی به امور فوق نظارت کرده و نظریه خود را در همان سایت اعلام نمایند.
6 – نظار دستگاه متولی مسئول حسن برگزاری مجمع هستند و به همین دلیل باید با ابواب جمعی خود در مجمع حاضر شده و از حاضرین ثبت نام کرده و خود رسمیت جلسه را اعلام نمایند و نیز به سایر موارد دستور جلسه نظارت کامل و دقیق اعمال نمایند . البته در این خصوص اختیار از عوامل اداری و تحت امر مدیران فعلی و خود مدیران سلب می گردد.
7 – اعضاء وظیفه خود بدانند با مطالعه اطلاعات دریافتی از منابع رسمی تشکل ( روزنامه رسمی، گزارشات مدیران و سایت رسمی تشکل ) سوالات خود را بدون هیچ رودربایستی به اطلاع بازرس رسانده و با حضور شخصی خود در مجمع، منتظر دریافت پاسخ از مدیران (چه قبل و چه بعد از مجمع) باشند و در صورت رضایت رای اعتماد به عملکرد و برنامه و اقدامات صادر کنند.
چه بهتر که مدیرانی کارآزموده و با انگیزه که فرصت کافی برای امور تشکلی را داشته باشند انتخاب و با توجه به اهداف مندرج در اساسنامه تشکل و با خلاقیت امور محوله پیش برند تا انشاالله تشکلی موفق را برای این صنعت داشته باشیم .
........................گفتا ز که نالیم که از ما ست که بر ما ست
متاسفانه اطلاع حاصل شد که مجمع عمومی انجمن صنایع طیور ایران که به منظور رسیدگی به حساب ها و برنامه های آن انجمن در بهمن ماه گذشته ( 28 بهمن 92 ) تشکیل و نیز در مجمعی فوق العاده، در همان زمان به انجمن ملی طیور ایران تغییر نام داده و انتخابات هیئت امنا، وفق اساسنامه برگزار گردد، لکن به دلیل پاره ای شکایات در خرداد ماه سال 93 ، انتخابات انجام شده از سوی دستگاه متولی ( اتاق بازرگانی ) ابطال گردیده و این موضوع علی رغم اهمیت آن، صرفا و فقط برای اعضاء انجمن ملی طیور اعلام شد و مانند همیشه، به رسانه ها اعلام نگردید.
موضوع جدی نگرفتن مجامع در تشکل های مرغداری کشور از سوی اعضاء (سهامداران ) امر نو و جدیدی نیست، سالها است که اعضا از هم رودربایستی دارند و به خاطر این و آن از حقوق مسلمی که دارند می گذرند و آنگاه که زیر فشار و چالش های موجود له و لگدمال می شوند، تازه در آن زمان است که دولت، ملت و همه عالم و آدم را مقصر می دانند و هیچ شخصی نیست که در حلاجی موضوع، خود را مقصر بداند. زیرا که همه می دانند در هر سال یک روز را به عنوان مجمع عمومی (که عالی ترین رکن هر تشکلی است)باید حضور داشته تا علاوه بر تجدید دیدار با دوستان و هم صنفی های خود ، از کم و کیف فعالیت های سازمانی و اقدامات انجام شده مطلع گردند و به مدیرانی که قبلا انتخاب کرده بودند رای اعتماد دهند. زیرا که اگر رای اعتماد بدهند در واقع برای عملکرد آن سال، مفاصا حساب صادر کرده و گله ای باقی نخواهد ماند و مدیران هم با پشتوانه مجمع با قوت بیشتر به ادامه کارها خواهند پرداخت. {tor_sutitle}کلی تشکل فشل برای این صنعت به جای مانده و کلی کار های انجام نشده و مدیرانی که با لابی کردن ( که اشکال قانونی هم ندارد ) ابقاء شده اند و به جهت داشتن اطلاعات نسبتا" دست اول سعی در ادامه حضور خود در چنین مجامعی دارند {/tor_sutitle}
دریغ از 4 ساعت وقت گذاشتن برای تشکلی که می خواهد آنها را از منجلاب سقوط به ساحل نجات برساند!!
از طرف دیگر هر تشکیلاتی تحت نظارت یک متولی کار های خود را انجام می دهد. متاسفانه متولیان هم، وقتی را صرف این امور نمی کنند و تمام مسائل را با عجله در همان روز مجمع و در ساعتی محدود می خواهند انجام دهند و تمام کنند . به اضافه اینکه مدیران مسئول تشکل ها هم در همان روز که حاضرین عجله دارند که هر چه زود تر مجمع را ترک کنند می خواهند تمام اطلاعات را ارائه و رای اعتماد خود را دریافت کنند و احیانا اگر کاندید هم هستند انتخاب شوند. این همه کار و مسئولیت فقط در دو سه ساعت ؟
خوب معلوم است که بسیاری از مسائل فرصت باز شدن و تحقیق و تفحص در زمان کوتاه را نخواهند داشت و مضافا" به اینکه خود اعضاء هم به جای حضور، نماینده ای معمولا" غیر مطلع از سوی خود به این مجامع بسیار مهم گسیل داشته و یا به شخص دیگری وکالت تام حضور در مجمع را می دهند تا غیبت خود را موجه سازند. حاصل این همه کم کاری ها این شده که کلی تشکل فشل برای این صنعت به جای مانده و کلی کار های انجام نشده و مدیرانی که با لابی کردن ( که اشکال قانونی هم ندارد ) ابقاء شده اند و به جهت داشتن اطلاعات نسبتا" دست اول سعی در ادامه حضور خود در چنین مجامعی دارند تا در کشوری که رانت از سر و رویش می بارد زنبیل خود را در ابتدای صف قراردهند و بعد از اندکی کوتاه، آن وقت یک باره اعضا متوجه می شوند و های و هوی راه می اندازند که خوردند و بردند و وامصیبتا!!
چرا .....!! چرا آقای عزیز! چرا برای امور مهم خود، دمی را که باید صرف نمی کنید؟ اگر برای شما اهمیت ندارد چرا اصلا" عضو شده اید؟ و اگر اهمیت دارد چرا بی تفاوت و یا غیر فعال هستید که سر و صدا راه می اندازید؟
در اینجا یاد شعر معروف عقاب منتسب به ناصر خسرو قبادیانی افتادم که فرمود:
روزی ز سر سنگ ....... گفتا ز که نالیم که از ما ست که بر ما ست
چند پیشنهاد :
1 – مدیران منتخب هر تشکل می بایستی ضمن تشکیل جلسات مرتب به عنوان اعضاء هیئت مدیره، علاوه بر نوشتن صورت جلسه با اسامی حاضرین و غایبین گذاشتن روی سایت ، هر سه ماه یکبار گزارشی از اقدامات انجام شده را به صورت مکتوب برای اعضا ارسال نمایند.
2 – حداقل یک ماه قبل از برگزاری مجمع ، گزارش نهائی خود را چه از نظر برنامه و چه از نظر مالی برای کلیه اعضا ارسال نمایند و اگر تارنمایی دارند، اطلاعات را بر روی آن قرار دهند و به اطلاع اعضاء برسانند.
3 – بارزسان قانونی هم نظر خود را جداگانه به اطلاع اعضا از همان طریق برساند.
4 – اگر در مجمعی که قرار است انتخابات انجام شود ضمن اعلام عمومی و درخواست حضور کاندید های جدید ، رزومه کاری همه نامزد ها را جهت اطلاع اعضا از یک ماه پیش به همان طریق اعلام نمایند.
5 – نظار دستگاه متولی به امور فوق نظارت کرده و نظریه خود را در همان سایت اعلام نمایند.
6 – نظار دستگاه متولی مسئول حسن برگزاری مجمع هستند و به همین دلیل باید با ابواب جمعی خود در مجمع حاضر شده و از حاضرین ثبت نام کرده و خود رسمیت جلسه را اعلام نمایند و نیز به سایر موارد دستور جلسه نظارت کامل و دقیق اعمال نمایند . البته در این خصوص اختیار از عوامل اداری و تحت امر مدیران فعلی و خود مدیران سلب می گردد.
7 – اعضاء وظیفه خود بدانند با مطالعه اطلاعات دریافتی از منابع رسمی تشکل ( روزنامه رسمی، گزارشات مدیران و سایت رسمی تشکل ) سوالات خود را بدون هیچ رودربایستی به اطلاع بازرس رسانده و با حضور شخصی خود در مجمع، منتظر دریافت پاسخ از مدیران (چه قبل و چه بعد از مجمع) باشند و در صورت رضایت رای اعتماد به عملکرد و برنامه و اقدامات صادر کنند.
چه بهتر که مدیرانی کارآزموده و با انگیزه که فرصت کافی برای امور تشکلی را داشته باشند انتخاب و با توجه به اهداف مندرج در اساسنامه تشکل و با خلاقیت امور محوله پیش برند تا انشاالله تشکلی موفق را برای این صنعت داشته باشیم .
