آش نخورده،دهان سوخته

رحمان یزدان مهر - مدیرعامل اتحادیه مرغداران شهرستان ساری : از دیماه 1389 پس از افزایش حامل های انرژی مسئله بسته های حمایت به مرغداران مطرح گردید ابتدا وام بمنظور خرید هزینه سوخت گازوئیل به مبلغ پنج میلیون تومان اعلام گردید که بعدا به دو میلیون تقلیل دادند که خبری از آن هم نبود. سپس اعلام کردند به ازای هر قطعه جوجه 225 تومان بابت خرید گازوئیل با بازپرداخت 2 سال پرداخت خواهد شد که تا کنون محقق نگردید. سپس طرح اصلاح ساختار واحدهای مرغداری را پیش کشیدند و این همه بیا و برو و بگو و مگو و تشکیل جلسات متعدد شهرستانی ؛ استانی ؛ کشوری ؛ گردهمایی ؛ پرونده سازی ها ؛ بازدیدها ؛ هزینه ها ؛ تشکیل تشکلات و غیره برپا کردند که اگر پرونده ها تکمیل نگردد ؛ اگر بازدید ها انجام نشود و اگر چه شود و چه شود و چه نشود و از این قبیل فرمایشات و بالاخره اینکه بودجه برمی گردد و پول را سایر استانها میبرند. تا جایی که همه را بجان هم انداختند.
یکی می گفت پرونده مرا زودتر بفرست ؛ یکی می گفت چرا نباید پول به حساب مرغدار برود و بحساب اتحادیه مرکزی برود؟ دیگری می گفت چرا شرکت های سازه محلی نباشند؟ آن دیگری می گفت چرا تمام کارها در محل و توسط شرکتهای سازه آنجا جذب شده پس سهم ما چه می شود؟ و چه و چه و چه با همه این تفاسیربا یک جمله که فعلا اعتباری نداریم آب پاکی را روی دست همه ریختند و خیال همه را راحت کردند. این است سرنوشت مرغدار ؛ بنده خدا افتخار می کند که تولید کننده است ، چه تولیدی که اصلا خودش اختیار مالش را ندارد نه در تصمیم گیری ها نه در قیمت گذاری ، فقط تولید کننده تولید می کند و پرورش می دهد اما بدلیل افزایش بی رویه و گاها هر روزه قیمت نهاده ها و کاهش قیمت مرغ زنده ضرر می دهد تا همانند گاوداری که می گوید گاوم دارد گاوم را می خورد و اینجا هم مرغدار باید بگوید مرغم دارد مرغم را می خورد. یعنی باید پرورش دهد تا بدهی های دوره قبل را پرداخت نماید. دل خوش کردیم که تسهیلات برای بهینه سازی واحدهای مرغداری می دهند اما ما را چه خیال و تو را چه خیال؟ پس بیاییم همانند داستان برزگر و بلدرچین عمل کنیم. منتظر کمک دیگران نباشیم ؛ آستین ها را بالا زده و خودمان به فکر خودمان باشیم. مرغداران عزیز موفق باشید آقای وزیر و مسئولین محترم خسته نباشید.