صدای آقای زمانی - رئیس اتحادبه مرغداران خوزستان - صدای یک مشت برگ خشک شده بود که وقتی حرف می زد، تمام احساس اعضا رو که در این اوضاع صنعت در حال خرد شدن و یا سقوط از تنه درخت تولید بودن رو می داد.
صدایی که به دل میشینه، صدایی که صدای یک تنه و یک درخت نیست، صدای جنگل آرام تولید هست که در خطر آتش کبریت عدم درایت و قدرت در تصمیم گیری های مهم در زمانهای بحران است.
آقای زمانی در بخشی از سخنان خود می گوید : ای متولیان صنعت مرغداری شما را به خدا بداد این صنعت برسید وقتی حدود دو سال است فریاد گرانی قیمت جوجه یکروزه برای مرغداران شنیده نمی شود و مانند خار در گلو باقی مانده و آزار می دهد.
وقتی در زمانی کوتاه تر از 24 ساعت 1300 ریال قیمت نهادهای مورد نیاز از طرف بخش خصوصی اضافه می گردد. و فریاد رسی نیست.
وقتی بخش خصوصی ظرف 24 ساعت با بالا بردن بی منطق قیمت نهاده های دان مورد نیاز تمام معادلات را بر هم می زند و فریاد رسی هم نیست
وقتی بخش دولتی هم فروش نهادهای خود را متوقف و در پیروی از بخش خصوصی قیمت های را افزایش می دهند
وی در ادامه سخنان خود می افزاید: آیا این موارد ظلم در حق تولیدکننده نیست؟
چرا وقت زمان ترافیک مرغ ، هیچ منبعی نیست تا مرغ تولید کننده ما را ببرد و این در حالیست که کشتی های مرغ منجمد برزیلی در بنادر ایران پهلو گرفته اند.
وقتی بعد از انتقال مسئولیت خرید مرغ از شرکت پشتیبانی امور دام وزارت جهاد کشاورزی به وزارت بازرگانی حتی یک کیلو مرغ خرید تضمینی از مرغداران خوزستان نداشته، چرا مسئولین تشکل خودمان یعنی اتحادیه سراسری کشور صدایش بالا نمی آید.
صدای شکستن مرغداران کمی دیر به گوش مسئولین می رسد، امروز این اتحادیه رو به سقوط می رود، روز دیگر استانی دیگر، خیالمان به واردات خوش نباشد، نیازمند شدن خرخره ما را به دست دشمن می سپارد که هر زمانی که خواست آن را بفشارد. تولید کننده ایرانی غیرت ایرانی دارد و در زمان های حساس بین المللی، بودنش همچون ناجی درکنار پرچم سه رنگ ایران می درخشد. مبادا تصمیم اشتباهی را که بهانه اندکی سود گرفته میشود، خانه تولید کننده را برای همیشه ویران کند.