VIV کیش نمایشگاهی که جایگزین ندارد

در شرایطی که بحرانی همه جانبه، عمیق و پایدار، صنعت مرغداری کشورمان را با دشواریهای بسیار مواجه ساخته است و آمار و ارقام و ارزیابی های انجام شده توسط منابع قابل اتکا از جمله گزارش بانک مرکزی و همچنین گزارش تحقیقاتی دبیر توانمند انجمن تولیدکنندگان جوجه یک روزه از کاهش شدید و رشد منفی قیمت گوشت مرغ و تخم مرغ حکایت دارند، شاهد برگزاری انواع و اقسام نمایشگاههای مختلف با عناوین متعدد برای جلب و جذب صاحبان صنایع  دام و طیور و داروهای دامپزشکی در تهران و استانهای مختلف کشور هستیم، بدون تردید در شرایط رونق و شکوفایی اتقصاد کشاورزی به ویژه صنعت مرغداری برگزاری اینگونه تجمع ها که نامش را نمایشگاه می گذارند شاید چندان بی فایده نباشد، به هر حال در فضای رونق و فروش، این رخدادها می تواند ضریب مبادلات بازرگانی را افزایش دهد و حتی اگر مبادلات میان غرفه گذاران نیز صورت گیرد موجب تحرک فضای بازرگانی می شود اما در شرایطی که شاهد سقوط قیمت گوشت مرغ و تخم مرغ هستیم و تمامی ارزیابی ها نیز حکایت از ادامه این وضع در سال 1394 دارد، برگزاری نمایشگاههای هم نام و مشابه، به جز ایجاد کاهندگی در میان شرکت هایی که رقابتی تعریف نشده و روشهای سنتی را دنبال می کنند حاصل دیگری ندارد، دوران چشم و هم چشمی و اینکه حالا فلان شرکت به این نمایشگاه رفته است به هر قیمت ما هم باید برویم خیلی وقت است سپری شده است. مدیران شرکت ها باید متناسب با گردش نقدینگی و فروش، از مشورت مشاوران کارکشته تبلیغاتی استفاده کنند، حضور بی هدف و بر اساس رقابت های کور و بی سرانجام در این نمایشگاههای کوچک که به واقع هیاهوی بسیار برای هیچ به شمار می روند ولو اینکه مسئولان مرتبط نیز نوار قرمز رنگ آنها را با قیچی قطع کنند یا در مراسم افتتاحیه آنها شرکت کنند دلیل حضور در یک رخداد بازرگانی مؤثر به شمار نمی رود، بالاخره صنعت دام و طیور دوران ناپختگی و نوجوانی خود را سپری کرده است. اینک باید سنجیده، جهت دار و هدفمند در نمایشگاههای تخصصی شرکت کند آنهم در چنین شرایط بحرانی که قدرت خرید مرغداران و دامداران در حد نگران کننده ای کاهش یافته است، اکثر مدیرانی که در چنین نمایشگاههایی شرکت می کنند طی چند سال گذشته از نمایشگاههای بزرگ بین المللی اروپایی و حتی آمریکایی بازدید کرده اند آیا در مجموعه کشورهای اروپایی، در هر استان و هر ماه یک نمایشگاه برگزار می شود؟ همین مدیران می دانند در تمام 27 کشور عضو شینگن حدود 8 نمایشگاه طی دو سال برگزار می شود که 3 تای آنها مانند VIV هلند، Space فرانسه و EuroTier آلمان شاخص هستند و صحنه رقابت در همین سه نمایشگاه است، حدود 80 درصد از شرکت های مهم مطرح با عرصه بازار جهانی نیز در همین سه نمایشگاه شرکت می کنند، حضور این شرکت های بزرگ و مقتدر در این سه نمایشگاه یک توافق نانوشته و هدفمند است که می خواهند برای جلوگیری از اتلاف منافع و کاهش هزینه ها، صحنه رقابت را محدود، ولی متمرکز، گسترده و کیفی نمایند، اگر قرار باشد در شهرهای مهم فرانسه، آلمان، بلژیک، هلند و ایتالیا هر ماه یک نمایشگاه دام و طیور، صنایع وابسته و خوراک دام و غیره برگزار شود در واقع بازنده اصلی شرکت های بزرگ و صاحبان صنایع داروهای دامپزشکی، تجهیزات، ماشین ها وصنایع خوراک دام و طیور خواهند بود، آنها پس از آزمون و خطاهای بسیار و تجارب گوناگون به این نتیجه رسیدند که برگزاری نمایشگاههای متمرکز، سراسری و بین المللی را به برگزارکنندگان دیکته نمایند و رقابت میان خودشان موجب نشد که هر روز اسباب و اثاثیه و تجهیزات خود را از این شهر به آن شهر به کول بکشند، در واقع این شرکت ها از طریق تبلیغات مداوم و مستمر در چند نشریه معتبر توانسته اند دامنه حضور خود را در نمایشگاهها محدود و صحنه رقابت های منطقه ای را برای رقابت مداوم به مجلات تخصصی بکشانند. آنان خلاء حضور در نمایشگاههای کوچک منطقه ای را با درج آگهی در مجلات معتبر که از شهرت و وزن کافی برخوردار بودند، پرکردند، حال در ایران چه باید کرد؟ شاخص اندازه گیری برای حضور در این یا آن نمایشگاه استانی و شهرستانی چیست؟ شاخص درج آگهی در این یا آن مجله کدام است؟ بالاخره کی این شرکت ها که سالیانه مبلغ هنگفتی صرف این گونه تبلیغات می کنند به یک جمع بندی هدفمند و معیار قابل اتکا می رسند که در چند مجله یا نمایشگاه حسب آنچه که فلان یا بهمان کس در مورد این یا آن نمایشگاه و مجله می گوید حضور داشته باشند؟ مثلا به صرف اینکه گفته شود کیش یک جزیره است و برگزاری نمایشگاه در آن بازخورد (که منظورشان همان نتیجه یا راندمان است) ندارد پس نباید شرکت کرد، درست است؟ چه شاخصی را باید ملاک قرارداد که به تشخیص درست یا دقیقی برای حضور در این نمایشگاه دست یابیم؟ معیار چیست ؟ اصولا نمایشگاه VIV کیش جای چه شرکت هایی است؟ خود VIV چه جایگاهی در عرصه جهانی صنعت مرغداری دارد؟ آیا می توان این یا آن نمایشگاه شهرستانی یا حتی مشابه تهرانی را با VIV مقایسه کرد؟ جای شگفتی بسیار دارد که صاحبان صنعت مرغداری، شرکت های داویی و عرضه کنندگان خوراک دام و طیور، صاحبان کشتارگاههای مجاز صادراتی گوشت مرغ که اخیرا با تایید سازمان دامپزشکی برای صادرات گوشت مرغ رسیده اند از خود سوال نمی کنند که آیا در شرایط بحران کنونی صنعت مرغداری و سقوط پیوسته قیمت گوشت مرغ و تخم مرغ، راهی به جز دست یابی به بازارهای صادراتی منطقه برای ایجاد تنفس در عرصه بازرگانی و برون رفت از دایره بسته بازرگانی داخلی و مقابله با چک های برگشتی اجتناب ناپذیر از سوی خریداران تجهیزات و دارو و سایر نهاده ها باقی مانده است؟ آیا حضور در نمایشگاهی که برند نام آشنای صحنه جهانی صنعت مرغداری است، قرار گرفتن عنوان VIV در کنار نام شرکت آنان، با حضور در نمایشگاههای کوچک کم سابقه یا حتی نمایشگاه پرآوازه تهران قابل قیاس است؟ آیا سازندگان تجهیزات مرغداری نمی دانند که بازاهای داخلی حداقل برای شش ماه آینده بسته و بی رونق هستند و قدرت خرید ندارند و هرچه که بفروشند با یک سطل چک برگشتی مواجه می شوند و تنها راه برون رفت از این دایره بسته بازرگانی دریچه هایی به سوی کشورهای همسایه، جنوب خلیج فارس و کشورهایی چون ازبکستان، قزاقستان، جمهوری آذربایجان و تاجیکستان است که سازمان جهانی VIV هلند برای رونق کار خودش هم که شده پای آنها را به نمایشگاه به واقع بین المللی "کیش ایران" خواهد گشود، نیست ؟!‌
آیا شرکت های سازنده و تولیدکننده انواع تجهیزات و داروهای دام و طیور گمان نمی کنند برای امنیت بیشتر سرمایه گذاری خود لازم است وارد عرصه " سرمایه¬گذاری مشترک"(Joined vintur) با کشورهایی شوند که جای پای محکمی در کشورهای عربی منطقه برای خود باز کرده اند؟ آیا واقعای سیاست حضور تبلیغاتی در نمایشگاههای داخلی این یا آن استان و شهرستان بخاطر چشم و هم چشمی، حد و حدود و افق دیدگاه شرکت هایی است که غالبا بالاتر از 20 سال است در این عرصه فعالیت می کنند؟ آیا استخدام یک مدیر بازرگانی مسلط به زبان انگلیسی برای گسترش مناسبات بازرگانی و مبادلات اقتصادی مرغداران و دامداران در منطقه ای وسیع و التبه نیازمند به ساخته های ایران خیلی هزینه دارد که این مدیران با ترس از اینکه نمی توانند وارد مبادلات بازرگانی منطقه شوند نمایشگاه VIV ایران کیش را برای خود مناسب نمی دانند؟ آیا ضد تبلیغ عده ای که به انجام خودب کار خود قناعت نمی کنند و موفقیت خود را در نابودی دیگران می بینند و اینکه می گویند کیش یک جزیره دور از دسترس مرغداران شهرهای اقصی نقاط کشور است تا آن اندازه قانع کننده است که خود را از یک رخداد به واقع بین المللی محروم کنند؟ آیا مدیران شرکت هایی که دنبال این حرف ها می روند خود در نمایشگاههای VIV هلند شاهد نبوده اند که بعضا تا 500 مرغدار، دامدار، صاحبان صنایع و سرمایه گذاران قدرتمند صنعت دام و طیور با همه دشواریهای اخذ ویزا و هزینه های هنگفت اقامت از این نمایشگاه بازدید کرده اند؟ آیا به واقع، سیاست گذاری حضور در این یا آن نمایشگاه را باید بازاریاب های نمایشگاهی برای شرکت های قدرتمند و صاحب نام تعیین کنند یا دیدگاه های راهبردی و استراتژیک که بازاهای منطقه پیرامونی را جزئی از عرصه بازرگانی خود قلمداد می کنند؟ چگونه است که یک شرکت اروپایی یا برزیلی از هزاران کیلومتر فاصله، افغانستان، ایران، عراق، امارات متحده عربی و کشورهای همسایه شمالی ما را بازار خود تلقی می کنند ولی سازندگان ما از دریچه ای که به هر حال مهیا شده است نمی خواهند نیم نگاهی به این سطح گسترده وسیع بازرگانی بیندازند؟ آیا درج نام شرکت های شرکت کننده در سایت نمایشگاهی شرکت جاربوس برگزار کننده نمایشگاههای VIV که از یک منظر جهانی نگریسته مورد بازدید قرار می گیرد به اندازه حضور برای دست یابی مثلا به بازار محدود این یا آن استان، آنهم در شرایط بحران صنعت مرغداری ارزش ندارد؟ این نوع نگرش لامحاله نگارنده را بی آنکه بخواهد به یاد شعری از شاعره جوانمرگی می اندازد که می گوید:
"هیچ صیادی از جوی حقیری که به گودالی می ریزد، مروارید  صید نخواهد کرد!"