میکروارگانیسم های مفید شکمبه و دستگاه گوارش مواد مغذی را برای میزبان فراهم می کند ، به هضم مواد مغذی جیره کمک می کند ، با میکروب های بیماری زای احتمالی جیره رقابت می کند و استقرار میکروبی در دستگاه گوارش جهت رشد و سلامت حیوان لازم است ولی احتیاجات آنها به ویتامین K در جیره بیشتر می باشد.
ساز و کارهای پیشنهاد شده برای بهبود عملکرد حیوانات تغذیه شده با DFM
رقابت با ارگانیسم های نامطلوب برای فضاهای موجود در دستگاه گوارش برای جایگزینی باکتری ها یا مواد مغذی (خارج کردن ازطریق رقابت) ، تولید ترکیبات ضد باکتریایی (اسیدها ، ترکیبات ضد باکتریایی ، آنتی بیوتیک ها) ، تولید مواد مغذی (مثل اسید آمینه و ویتامین ها) یا سایر عوامل تحریک کننده رشد برای میکروارگانیسم های مفید دستگاه گوارش یا برای حیوان میزبان ، تولید و یا تقویت تولید آنزیم ها ، متابولیزه کردن و یا غیر سمی کردن ترکیبات نامطوب و تقویت سیستم ایمنی حیوان میزبان.
تغذیه مستقیم میکروب ها
نظریه اولیه تغذیه میکرو ارگانیسم ها به حیوانات عبارت است ازعرضه مقادیر زیادی از میکروب های مفید به حیواناتی که تحت تنش اند. در تئوری فوق ، منظور از تغذیه میکروارگانیسم های مفید به معنی پیشگیری از استقرار میکروارگانیسم های مضر یا جایگزینی دوباره جمعیت میکروبی طبیعی دستگاه گوارش بود.
صنایع غذایی ایالات متحده به همراه اتحادیه غذا و دارو وگروه کشاورزی ایالت متحده واژه عمومی تغذیه مستقیم میکروب DFM را برای تشریح افزودنی های غذایی میکروبی تصویب کرده است.
DFM باکتریایی برای نشخوارکنندگان
بیشتر DFM های باکتریایی به این خاطرمفید هستند که در قسمتهای انتهایی دستگاه گوارش اثر می کنند نه در شکمبه ، این محصولات اغلب حاوی لاکتوباسیل ها هستند و لاکتوباسبلوس اسیدوفیلوس یکی از معمولی ترین میکروارگانیسم های مورد استفاده در آن است. لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس اسیدلاکتیک تولید می کند که ممکن است PH روده کوچک را کاهش دهد که از رشد میکروب های بیماری زا جلوگیری به عمل می آورد. مگاسفراالسدنی مهمترین ارگانیسم مصرف کننده لاکتات در شکمبه گاوهای سازگار شده به جیره های پرغله است. گسترش این ارگانیسم در گله های گاو شیری نیز می تواند در کاهش اسیدوزتحت حاد مفید باشد. دسته دیگر که توانایی ورود به جیره های نشخوارکنندگان را دارند پروپینی باکتریا نام دارند این باکتری ها به طور معمول در شکمبه حیوانات تغذیه شونده از جیره های علوفه ای و دارای کنسانتره متوسط به تعداد زیاد یافت می شود. این دسته توانایی تبدیل اسید لاکتیک وگلوکز به اسید استیک و پروپیونیک را دارند.
DFM قارچی
به طورکلی سه نوع افزودنی وجود دارد:
دسته اول ، بعضی از محصولاتی هستند که به طور تضمینی حاوی مخمرهای زنده بوده و براساس سویه های متعدد ساکارومایسز سرویسیا ساخته شده اند.
دسته دوم افزودنی های دیگری که حاوی ساکارومایسز و عصاره های کشت داده شده اند اما زنده بودن ارگانیسم ها را تضمین نمی کنند.
دسته سوم ا فزودنی های قارچی بر اساس محصو لات نهایی تخمیر آسپیروژیلوس اوریزمی باشند و ادعایی بر عرضه میکروب های زنده در آنها وجود ندارد.
دلایل بهبود تخمیر شکمبه به واسطه DFM قارچی
1. جلوگیری از تجمع اسید لاکتیک حاصل از تغذیه جیره های پرکنسانتره در نشخوار کنندگان بهبود می بخشد.
2. دلیل دیگر بهبود تخمیر شکمبه شاید به این خاطر باشد که مخمرها قادر به حذف اکسیژن اضافی از شکمبه بوده. بنابراین محیط مطلوب تری را برای باکتری های غیر هوازی ایجاد می کند.
3. فرضیه دیگر برای بهبود تخمیر شکمبه مدعی است که عصاره آسچرژیلوس می تواند هضم فیبر را افزایش دهد چون این عصاره حاوی آنزیم های استراز است.
ملاحظات عملی در مورد DFM
به طور کلی همه معتقدند که DFM باکتریایی بایستی زنده باشد. بنابراین ، این ارگانیسم ها بایستی در جریان فرآیند و شرایط دستگاه گوارش زنده بماند.
محصولات DFM به اشکال مختلفی مثل پودر ماهی ، خمیر ، قرص و کپسول در دسترس هستند در بعضی موارد ممکن است DFM با خوراک مخلوط یا در آب آشامیدنی حل می شود. آب پنیر غیر هیدروسکوپیک در اغلب موارد به عنوان ماده حاملی برای DFM باکتریایی مورد استفاده قرار گرفته و محیط مناسبی برای آغاز رشد است. مقاومت میکروارگانیسم های DFM به حرارت اهمیت زیادی دارد چرا که بسیاری از خوراک ها پلت می شوند. عموما اکثر مخمرها ، لاکتوباسیلوس ها ، بیفیدوباکتریوم و استرپتوکوک ها توسط حرارت پلت سازی تخریب می شوند.
باسیل ها تشکیل اندوسپورهای پایداری می دهند که به حرارت ، PH ، رطوبت و مواد ضد عفونی کننده ها بسیار مقاوم است. بنابراین ، باسیل ها در حال حاضر در اکثر موارد یکه نیاز به پلت داشته باشد ، مورد استفاده قرارمی گیرند.
تهیه و تدوین: مهندس قاسم خلیل پور
