موفقیت در تبدیل ضایعات صنعت مرغداری به سوخت، جایگاه اقتصادی جدیدی را برای این صنعت ایجاد می نماید. بخصوص اینکه این سوخت هم تأثیرات مخرب کمتری بر محیط زیست دارد و هم در این صنعت دروازه اقتصادی نوینی را می گشاید.
پروفسور فاستر اگبلیوور عضو جامعه مهندسان سیستم های بیولوژیک ، مدیر یک تیم برجسته از محققان کالج کشاورزی و جانور شناسی در ویرجیانا تکنولوژی می باشد که در حال طراحی یک دستگاه تبدیل کننده گرمایی - شیمیایی قابل حمل هست تا بتواند فضولات و ضایعات صنعت مرغداری را به سوخت بیولوزیکی تبدیل نماید.
اگبلیووربا همکاری پرورش دهندگان مرغ در حال آزمایش تکنولوژی هستند که بتواند از فضولات و ضایعات مرغداریها سه محصول با ارزش را به طور همزمان بدست آورند. این محصولات عبارتند از:
1- سوخت دیزل
2- گاز
3- کود
دستگاه تبدیل کننده گرمایی– شیمیایی، فضولات و ضایعات را حرارت می دهد تا جایی که این مواد به حالت تبخیر برسند. پس از آن، از فشردن بخارات و تفاله های فضولات و ضایعات، سوخت مایع بیولوژیکی تولید می گردد. همزمان با تولید سوخت مایع تفاله های باقی مانده از فضولات و ضایعات در داخل راکتور به آرامی تغییر می یابند و به کود تبدیل می شوند.
گازهای تولیدی باقی مانده (آنهایی که تحت فشار به مایع تبدیل نشده اند) در راکتور، پس از گذشتن از یک سیستم تصفیه سالم گازی، به سوختی برای سوختن در خود راکتور تیدیل می شوند که راکتور با آن گاز تولیدی خودش، حرارات لازم را برای ساخت سوخت تأمین می نماید و از این لحاظ خود کفا می باشد.
تکنولوزی قابل استفاده در هر مزرعه
اگبلیوورمی گوید: دستگاه تبدیل کننده گرمایی - شیمیاییِ قابل حمل و خودکفا، اجازه خواهد داد پرورش دهندگان مرغ به وسیله ضایعات و فضولات مرغداریهای خود به تهیه محصولات دیگر نیز بپردازند. علاوه بر این فرآیند تولید سوخت با دستگاه گرمایی - شیمیایی، از این روش میکروارگانیسم های موجود در فضولات و ضایعات را از بین می برد و باعث کاهش بیماریها و انتقال آنها از محل مرغداری می گردد.
ضایعات و فضولات مرغداری که بعنوان مواد اولیه تولید سوخت بیولوژیکی استفاده می شوند از ضایعات و فضولات مرغهای گوشتی، بوقلمون و مواد موجود در بستر مرغداریها ( کف مرغداریها) تحت یک فرآیند گرمایی و شیمیایی تبدیل به مایعی در کف راکتور که همان سوخت بیولوژیکی است، می شود.
بازدهی
بنا به گفته اگبلیوور بازده این سوخت بیولوژیکی بین 30 تا 50 درصد است که این مقدار بازده بستگی به سن مرغها و بوقلمونها و حجم مواد بسترمرغداری که در راکتور بارگیری می شود، دارد. مواد بستری که بیشتر از پوشالهای چوبهای جنگلی ساخته شده اند بازده سوخت بیوتکنولوژی را تا 62 درصد از نظر وزنی افزایش می دهند. بیشترین حرارتی را که توانسته اند از سوخت بیولوژیکی حاصل از فضولات بگیرند بین 26 تا 29 مگاژول در هر کیلو بوده است در حالیکه سوخت بیولوژیکی که منحصراً از مواد بستر مزارع مرغداری تهیه شده است به تنهایی 24 مگا ژول بوده است.
اگبلیوورافزود : نوع ضایعات بکار رفته در مواد اولیه سوخت، و میزان فشار ناگهانی که در هنگام تبخیر وارد می شود را به همراه سن مرغها و بوقلمونها، از عوامل تأثیر گذار در میزان و کیفیت سوخت بیولوزیکی تولیدی می باشند.
حمایت کنندگان تحقیقات
این تحقیق بخشی از تحقیقات مؤثری است که بوسیله محققان دانشگاه تکنولوزی ویرجیانا و تعاونی متخصصان توسعه ویرجیانا و نمایندگیهای تعاونی ، سازمان حفاظت از محیط زیست و حفاظت منابع طبیعی ایالتی و صنایع خصوصی صورت گرفته است. مبلغ 1 میلیون دلار نیز از طرف بنیاد بین المللی شیلات و حیات وحش چیساپیک به اینگونه طرحها تخصیص یافته است.
